« Privé » gynaecologen, bevallingen en verbod op ereloonsupplementen
VRAAG :
Geachte Dr Bourguignon,
Sinds de verplichting om conventie erelonen toe te passen in alle kamers met uitzondering van de individuele, stellen talrijke gynaecologen zich vragen. Inderdaad, mogen privé gynaecologen die hun patiëntes zullen verlossen (gepersonaliseerde rappel) een gepersonaliseerd verstrekkingsereloon vragen voor het tegemoet komen aan een « bijzondere eis » van de patiënte ?
Dit ereloon zou gevraagd worden onder de vorm van een pseudocode via de centrale facturatie van het ziekenhuis EN er zou voorafgaand een « consent form » getekend worden door de patiënte, haar de keuze latend tussen een bevalling door de wacht (conventietarief) of om te kiezen voor een rappel door haar gynaecoloog (gepersonaliseerd verstrekkingsereloon).
De verlossingscode geeft geen recht op eender welke urgentiecode als hij uitgevoerd wordt tussen 21u en 7u of tijdens de feestdagen.
Zou deze pseudocode 24/24 gefactureerd mogen worden, of enkel ‘s nachts en tijdens de feestdagen ?
Als de wet het zo wil dat er geen enkel gepersonaliseerd ereloonsupplement gevraagd mag worden, impliceert dit ipso facto, enerzijds dat Mevrouw de Minister beslist heeft om een geneeskunde van twee snelheden in gang te zetten (individuele kamer versus de andere), en anderzijds dat de verzekeringen van de ziekenfondsen zich zullen moeten « aanpassen » aan de toegestane supplementen in individuele kamers, want het spreekt voor zich dat wij ons sterk zullen maken om de patiëntes te informeren over de noodzaak om te beschikken over « voldoende » verzekeringsdekking om het verschil in conventie erelonen en de zogezegde vrije erelonen in een individuele kamer te dekken. Dit lijkt mij grondig fout…
ANTWOORD :
De wet van 27 december 2012 met daarin de diverse beschikkingen inzake toegankelijkheid tot de gezondheidszorg voorziet in artikel 26 :
Art. 26. Artikel 152 van dezelfde wet [betreffende de ziekenhuizen en andere verzorgingsinrichtingen, gecoördineerd op 10 juli 2008] wordt vervangen als volgt :
« Art. 152. § 1. Dit artikel is van toepassing op gehospitaliseerde patiënten, met inbegrip van patiënten opgenomen in daghospitalisatie voor de verstrekkingen omschreven door de Koning na advies van de Nationale Commissie Geneesheren-Ziekenfondsen.
De minister kan vragen dat de Commissie binnen een maand een advies formuleert. Indien dat advies niet binnen de gewenste termijn is geformuleerd of indien de minister er niet mee kan instemmen, kan hij zijn eigen voorstel aan de Commissie voorleggen. De Commissie geeft dan binnen een maand advies over dat voorstel. Dat advies wordt beschouwd te zijn gegeven indien het advies niet binnen die termijn is geformuleerd.
§ 2. Enkel voor de opname in een individuele kamer mogen ziekenhuisgeneesheren tarieven aanrekenen die afwijken van de verbintenistarieven indien een in artikel 50 van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, bedoeld akkoord van kracht is of tarieven die afwijken van de tarieven die als grondslag dienen voor de berekening van de verzekeringstegemoetkoming indien er geen bedoeld akkoord van kracht is. Voor de toepassing van dit artikel wordt verstaan onder supplementen, de tarieven die ervan afwijken.
De vraag die men zich moet stellen is of de « tarieven van het [medico-mutualistisch] akkoord » – in de wet gehanteerde termen – overeenkomen met de tarieven gepubliceerd door het RIZIV.
Inderdaad, punt 8.3.3 van het NAGZ 2013-2014 somt een limitatieve lijst op van gevallen (« strikt gedefinieerd ») die « bijzondere eisen van de rechthebbende » ten aanzien van de geneesheer specialist uitmaken.
Anderzijds, punt 8.4 van hetzelfde akkoord voorziet dat het tarief niet van toepassing is op « leden van een huishouden wier « jaarlijks belastbare inkomens » hoger zijn dan :
– hetzij 66.708,97 euro per huishouden, verhoogd met 2.222,83 euro per persoon ten laste, als er een enkele titularis is ;
– hetzij 44.472,16 euro per titularis, verhoogd met 2.222,83 euro per persoon ten laste, als er meerdere titularissen zijn. »
Stelt een patiënte, die na hospitalisatie in een tweepersoonskamer, eist om te bevallen bij een bepaalde geneesheer – of het nu gaat om de privé gynaecoloog die de zwangerschap opvolgt en die het recht heeft om verlossingen uit te voeren in een ziekenhuis of een welbepaald staflid van dat ziekenhuis – een bijzondere eis in de zin van het NAGZ 2013-2014, en dus van de wet of niet ?
Punt 8.3.3.3 van het NAGZ 2013-2014 verplicht ons om negatief te antwoorden op deze vraag : dit punt beoogt inderdaad enkel ambulante patiënten, en dat op om het even welke dag of uur dat de verstrekkingen plaats vinden.
Anderzijds, als de patiënte – afzonderlijk beschouwd of in haar huishouden – een « belastbaar inkomen » heeft dat hoger ligt dan beoogd onder punt 8.4 van het NAGZ 2013-2014, kan het « tarief van het akkoord » volgens ons niet toegepast worden, juist omwille van de beschikkingen die erin voorkomen.
Met « belastbare inkomsten » begrijpe men de bruto inkomsten verminderd met alleen de professionele uitgaven (buiten belastingen, bedrijfsvoorheffing, voorafbetalingen, enz… maar met in acht name van de sociale lasten) : deze belastbare inkomsten zijn niet te verwarren met het « netto ».
Men kan bijgevolg de gynaecoloog aanbevelen om aan de toekomstige parturiënte die aan deze criteria voldoet* een verklaring te laten ondertekenen volgens welke haar jaarlijks belastbaar inkomen hoger ligt dan de plafonds beoogd in het NAGZ 2013-2014**.
Dit gezegd zijnde, zou het wettig zijn om een « gepersonaliseerd verstrekkingsereloon » te attesteren ?
In verband met de hospitalisatie, met zekerheid niet, want de wet verbiedt dat uitdrukkelijk… en nog minder onder de vorm van een pseudocode opgenomen in de globale hospitalisatienota.
Maar onder de dekmantel van het colloque singulier zijn bepaalde afspraken waarschijnlijk wel mogelijk, steeds niet uit het oog latend dat talrijke toekomstige parturiëntes over een aanvullende verzekering beschikken, die op het einde van de rit de rekening zou kunnen willen zien…
______________
* En wie, vanzelfsprekend, niet een individuele kamer vraagt omwille van persoonlijke overwegingen…
** We zijn hier getuige van een buitengewone zienswijze van de redacteurs van het NAGZ : wie kent – a fortiori op voorhand – zijn « jaarlijks belastbaar inkomen » en wie kent de plafonds die geviseerd worden onder punt 8.4 van het NAGZ 2013-2014… berekend tot op de tweede decimaal ?