Herattestering van een EEG binnen het jaar in geval van epilepsie : communicatieproblemen

VRAAG :

Sinds 1 november 2012 mag de verstrekking 477131 (EEG) in een ambulant milieu slechts éénmaal per jaar geattesteerd worden, behalve in geval van epilepsie.

Hoe kan ik deze code binnen het jaar herattesteren bij epileptische patiënten, zonder het risico te lopen op weigering door de VI ?

ANTWOORD :

Er werd inderdaad een nieuwe toepassingsregel ingevoerd in de libellé van de verstrekking 477131 – 477142 :

477131 – 477142 * Elektro-encefalografisch onderzoek met verslag K 58,5

“K.B. 20.9.2012″ (in voege 1.11.2012)
« De verzekering vergoedt slechts éénmaal een EEG (477131-477142) per jaar en per patiënt, behalve in geval van opname in een erkende functie voor intensieve zorg of in geval van actieve of behandelde epilepsie. »

Wat voor problemen zorgt is niet het begrip van deze – goed duidelijke – toepassingsregel, maar de « communicatie » met de verzekeringinstellingen.

Normaal gesproken wordt deze problematiek opgelost middels invoering van een nieuwe NGV code (of van een pseudo-code*) voorbehouden voor uitzonderlijke gevallen : door deze « bis code » te attesteren bevinden zich de geneesheer en de patiënt in de toegelaten situatie die beoogd wordt in de toepassingsregel van de initiële code.

De VI heeft dus geen enkel motief om deze « bis code » te verwerpen, gezien deze niet onderhevig is aan enige periodiciteit en dus ad libitum geattesteerd mag worden.

Deze oplossing werd bijvoorbeeld weerhouden voor het afstrijkje van de baarmoederhals : in geval van anomalie van het opsporingsafstrijkje mag het afstrijkje natuurlijk herhaald worden, maar de geneesheer gebruikt dan een « bis code » van dezelfde waarde**.

Voor de EEG werd geen « bis code » voorzien, en bijgevolg kan men zich afvragen hoe de VI kunnen weten of de patiënt inderdaad aan actieve epilepsie lijdt of behandeld wordt ?

De VI zouden het wel, in zekere mate, kunnen afleiden uit de medische context (medicamenteuze behandeling, enz) maar wij twijfelen eraan of hun software reeds uitgerust is met koppelingen waardig van het BeHealth platform…

Het beste is om een « woordje uitleg » aan het getuigschrift vast te hechten – iets anders zit er niet op – waarbij de geneesheer certificeert dat de patiënt « een actieve of behandelde epilepsie vertoont ».

In het derdebetalersstelsel kan dit vrij goed functioneren, met het voorbehoud dat het medisch geheim niet helemaal gerespecteerd wordt (de bediende van het ziekenfonds leest – zwart op wit – de nogal delicate diagnose op sociaal vlak…).

Anderzijds, in het contante regime, kan men zich terecht afvragen of de patiënt zelf moet meedraaien in de « communicatie » tussen zijn geneesheer en zijn VI, vermits men zich de moeilijkheden kan inbeelden waartoe een dergelijke « bemiddeling » zal leiden…

Er dient te worden opgemerkt dat in dit geval de periodiciteit « per jaar » begrepen moet worden als een « mobiel jaar, hetzij 12 maanden van datum tot datum » (en niet als « kalenderjaar »).
______________
* Een pseudo-code is geen Nomenclatuurcode, maar een communicatiecode (bijvoorbeeld om een terugbetaling te verklaren) : hij vervangt dus nooit een NGV code, maar vult deze aan ; tot voor kort waren de pseudo-codes enkel bestemd voor de communicatie tussen ziekenhuizen en de VI, of tussen VI en RIZIV, maar de pseudo-codes hebben hun grote intrede in de ambulante geneeskunde gemaakt met de 477993-478004 die een terugbetalingsplafond aandraagt in geval van herhaaldelijke « geëvoceerde potentialen »… zie ons news van 20 december 2012 Pseudo-code 477993-478004 in de neurologie (geëvoceerde potentialen)
** Zie ons News van 15 juni 2009 Het budget van het uitstrijkje van de baarmoederhals “herverdeeld”…