Het keerpunt : de zaak MASSAUT
Einde 2005 bieden zich twee inspecteurs van de DGEC aan (een geneesheer en een apotheker) bij Martine MASSAUT, een huisarts te Lierneux, een kleine gemeente van de Haute-Ardenne.
Martine MASSAUT werkt in een landelijk milieu en wordt unaniem aanzien als een nauwgezet persoon.
De inspecteurs van de DGEC verwijten haar bij drie patiënten Spiriva te hebben voorgeschreven met de vermelding DBT (« derde betaler toepasbaar ») zonder eerst de Tiffeneau test te hebben uitgevoerd, en – misbruikmakend van haar emotie – laten ze haar een proces-verbaal ondertekenen waardoor ze zich verbindt de prijs van de Spiriva aan het RIZIV terug te betalen.
Deze zaak heeft een regelrechte protestgolf uitgelokt – tenminste binnen de rangen van de huisartsen -, die zelfs tot interpellaties in de Kamer van Volksvertegenwoordigers geleid heeft.
Ze heeft aangetoond dat de administratieve regels – meerbepaald de controle a posteriori – zodanig complex geworden zijn, dat zelfs een bijzonder zorgzame geneesheer niet bij machte is om ze toe te passen… (een manifestatie voor de zetel van het RIZIV moest trouwens, in december 2006, dit fenomeen aanklagen).
De zaak MASSAUT heeft geleid tot een grondige herbeschouwing van de methodes van de DGEC, alsook tot een partiële herziening van de GVU-wet, gestemd in 2006.
Op het einde van de rit is Martine MASSAUT er eerder goed vanaf gekomen : zij kon zelf – met terugwerkende kracht* – op een Tiffeneau test teruggrijpen (die positief bleek…) en heeft tenslotte, in 2007, enkel een eenvoudige verwittiging gekregen van het Comité van de DGEC die zetelde als een rechtscollege. De DGEC heeft geen hoger beroep aangetekend tegen de beslissing…
Maar wat de zaak MASSAUT vooral illustreert, is de steeds groeiende kloof die de geïsoleerde acteur op het terrein scheidt van de administratie van het RIZIV : tegenover een praktijkvoering gebaseerd op kwaliteit van zorgen staat een koude bureaucratische logica. Beide partijen zijn er nog niet aan toe om elkaar te begrijpen…
____________
* Juridisch handelt het zich natuurlijk om een aberratie… aanvaard omwille van « politieke » redenen : de voorwaarden opgelegd voor het attesteren van een verstrekking of het voorschrijven van een geneesmiddel in DBT dienen vervuld te zijn op het ogenblik van het attesteren of van het voorschrijven ervan, en niet een jaar later !