De terugkeer van de Zwarte Raaf
In ons News van 7 januari 2010 getiteld Zou de DGEC de wet van 1972 overtreden hebben ? brachten we verslag uit, dat de DGEC – in overtreding met art. 11 en 12 van de wet van 1972 op de arbeidsinspectie – de integraliteit heeft voorgelegd van een brief die een radioloog op 3 aug 2009 had geschreven aan Dr Bernard HEPP in persoon, en in dewelke hij een tandheelkundig centrum aanklaagde.
Heden wensen we onze aandacht te vestigen op de inhoud van deze brief, zozeer dat deze de mentaliteit ontmaskert die bij de DGEC van Antwerpen heerst .
De radioloog schrijft namelijk aan Dr HEPP :
Geachte dokter, geachte collega
…
Ik heb ondertussen contact opgenomen met het VVT (Vlaamse Vereniging der Tandartsen) alsook met het RIZIV (provinciale dienst te Antwerpen), die mij beiden melden dat [het tandheelkundig centrum] ‘gekend’ is, er reeds verschillende klachten zijn, en dat het parket van Brussel momenteel een onderzoek voert. Men raadt mij aan, en vraagt me zelfs ten stelligste dit schrijven naar u te richten, met een kopie aan de procureur des konings te Antwerpen.
Bij deze hoop ik dan ook dat deze zaak verder onderzocht worden, zoals eventuele fraude … kan aangepakt worden.
De provinciale dienst van de DGEC Antwerpen moedigt dus personen die anoniem bellen aan, om klacht neer te leggen, en dat middels het inroepen van doldwaze voorwendsels.
In dit geval is er natuurlijk geen onderzoek door het « parket van Brussel » met betrekking tot een tandheelkundig centrum dat zich bevindt op het grondgebied van… Antwerpen !
En trouwens, indien een dergelijk onderzoek aan de gang was zou de DGEC zijn gesprekspartner gevraagd hebben om naar de procureur des konings van Brussel te schrijven en niet van Antwerpen.
Aangaande de « verschillende [reeds neergelegde] klachten » is men geneigd te denken dat de DGEC van Antwerpen ze niet zeer overtuigend vond, vermits geen enkele ervan ter kennis werd gebracht van het tandheelkundig centrum.
Maar, dit allemaal laat toe om een sfeer van verlinking te creëren, die een film van Henri-Georges Clouzot waardig is, met name Le Corbeau van 1943…