Hoe het RIZIV belastinggeld verkwanselt

Men weet dat de administratieve rechtscolleges van het RIZIV – Kamer van eerste aanleg (KEA) en Kamer van Beroep (KB) – samengesteld zijn uit een magistraat en vier bijzitters : twee geneesheren die de VI vertegenwoordigen en twee vertegenwoordigers van de beroepscategorie van de zorgverstrekker, de leverancier, of de vervolgde instelling (geneesheer, tandarts, kine, verpleger, bandagist, RVT, enz).

De bedoeling van de wetgever was het om de zeer technische zaken te onttrekken aan de gerechtshoven van gerechtelijke orde, die geen andere keuze zouden hebben dan één of meer experten aan te stellen.

Aldus doen de vertegenwoordigers van de professionele categorie dienst als expert van de betroffen discipline terwijl de vertegenwoordigers van de VI dienst doen als expert in de Nomenclatuur.

We herinneren eraan dat geen enkel lid van het rechtscollege alle drie vereiste bekwaamheden in eigen persoon verenigt (juridische, administratieve en technische) en dat de goede werking van het rechtscollege berust op een goede communicatie tussen de leden onderling.

En ook, het dient gezegd, op de onpartijdigheid van haar bijzitters, die gebiaseerde informatie kunnen communiceren tijdens de deliberatie : inderdaad, in dien mate dat zij alleen bekwaam zijn op hun gebied, zijn de andere leden van het rechtscollege niet bij machte om de juistheid van hun standpunten na te voltrekken.

Daarom verheugen we ons over de verschijning van een bijzitter uit de rangen van het VBT in de tandheelkundige rechtscolleges met Nederlandse taalrol, : dat verzekert ons ten minste van enig pluralisme vergeleken met de gewezen situatie !

De bijzitters beschikken over een deliberatieve stem in de KEA, maar enkel over een raadplegende stem in de KB : in theorie luistert de magistraat naar de adviezen van de bijzitters, en beslist dan alleen.

Wat gebeurt er als deze magistraat onbekwaam is, daarmee bedoelen we,  niet in staat is om de zeer technische materie te begrijpen en onpassende beslissingen uitspreekt ?

De zorgverstrekker moet zich dan wenden tot de Raad van State om een cassatie van de uitgesproken beslissing door de Kamer van beroep te bekomen

Als de beslissing gecasseerd wordt zal de zaak teruggestuurd worden naar de Kamer van beroep, dit keer anders samengesteld.

Dit allemaal neemt veel tijd in beslag en kost veel geld aan de zorgverstrekker, welzeker, maar ook aan de gemeenschap die al deze nutteloze procedures moet financieren.

Daarenboven, de duur van deze procedures is danig lang, dat de dag dat hij definitief berecht zal worden de zorgverstrekker de overschrijding van de redelijke termijn kan inroepen om aan een sanctie te ontsnappen.

De hieronder aangehaalde zaak behelst een ere-magistraat – en dus op leeftijd – die we een eerste keer gezien hebben in 2010 : hij zat een zitting voor zonder de minste vraag te stellen, zonder enige notities te nemen en zonder het minste document te lezen.

We dachten toen dat deze man hetzij een passieve toeschouwer was van een toneelspel waar hij niets van begreep, hetzij een danig groot geleerde die tezelfdertijd vertrouwd was met de raadsels van de GVU wet, als met de geneeskunde, de tandheelkunde, en de Nomenclatuur van de Gezondheidsverstrekkingen, waardoor hij geen enkele uitleg behoefde.

Het vervolg van de gebeurtenissen heeft spijtig genoeg uitgewezen dat de tweede hypothese moest uitgesloten worden…

Inderdaad, zijn berechtingen begon hij door de practicus – nog voor enige motivering – schuldig te verklaren, hem intenties toeschrijvend die nooit gerealiseerd werden, hij weigerde om te statueren op de verzoekschriften en liet het na om in te gaan op de argumenten van de verdediging daar waar de DGEC niet geconcludeerd heeft, dat wil zeggen daar waar hij niet kon terugvallen op een te kopiëren tekst van de DGEC.

Want, – dit lijkt verschrikkelijk – om zijn onbekwaamheid in de gespecialiseerde materie van het RIZIV te verdoezelen, kopieerde deze magistraat de quasi integraliteit van de conclusies van de DGEC… met inbegrip van de gedactylografeerde fouten die erin stonden* !

Hoe kon een dergelijk man de voorzitter worden van een Kamer van beroep aan het RIZIV ?

Hier is werkelijk stof genoeg om het vertrouwen te schenden van het geheel van geneeskundige beroepen in de administratieve rechtscolleges die deel uitmaken van de sociale zekerheid, maar ook van de wereld van benoemingen van de magistraten die er zetelen !

Inmiddels heeft de Raad van State op 11 oktober 2012 reeds een beschikking betreffende de ontvankelijkheid in deze zaak afgeleverd.
__________________
* Natuurlijk, als men zijn beslissingen las zonder kennis te nemen van de conclusies van de DGEC die hij gewoonweg kopieerde, vond men hem vrij hevig jegens de zorgverstrekker, doch begaafd op juridico-technisch en geneeskundig vlak.