Het RIZIV en de veertig fraudeurs…
In het kader van het beroep tot nietigverklaring bij de Raad van State tegen het koninklijk besluit van 17 januari 2013 hebben we ons het administratief dossier van deze zaak verschaft, dwz, de interne documenten van het RIZIV en de Belgische Staat.
Deze documenten brengen de buitengewone lichtzinnigheid aan het licht waarmee de tandartsen die verondersteld worden bij het RIZIV hun collega’s te vertegenwoordigen hun beslissingen nemen (de indexering dient hier als wortel…).
Men verneemt er ook dat de DGEC zich totaal onmachtig aanziet om de grote fraude in de tandheelkunde aan te pakken : dit zou nog te begrijpen zijn als het zich om een algemeen fenomeen zou handelen, echter, het betreft hier niet meer dan… een veertigtal goed gekende individuen !
Dus, zoals in 2007 en 2009, hebben DEVRIESE (SMD), HANSON en andere MESTRUM (VVT) een nieuw « systeem » uitgedokterd : het gaat niet meer om het bepalen van quota’s van kansarmen die in aanmerking komen voor derdebetalers, maar om het fameus mechanisme van P-waarden (zie onze vorige News).
Terwijl Laurette ONKELINX in haar « Verslag aan de Koning » verzekert dat de aanvaarding van het « systeem » op « consensuele » wijze gebeurd is, ziet de werkelijkheid er beduidend anders uit : op vier representatieve tandartsenorganisaties hebben er twee tegen gestemd (VBT en CSD) !
En men moet lezen wat de vice-voorzitter van het Verzekeringscomité van het RIZIV ervan vindt :
Vicevoorzitter MOENS is van oordeel dat het om een onbegrijpelijke beslissing gaat uit hoofde van de tandartsen. Hij weet dat ze verdeeld zijn over dit onderwerp. Men lijkt hier te willen aangeven dat er een consensus bestaat, maar volgens hem zijn er duidelijk twee strekkingen.
Hij is van mening dat het ondenkbaar is dat een groep zelfstandige tandartsen… zich het aantal verstrekkingen zal laten beknotten.
Het is onaanvaardbaar en onbegrijpelijk. Men stelt vast dat in werkelijkheid de Dienst voor Geneeskundige controle en evaluatie (DGEC) niet bij machte is om een beperkte groep van pakweg een honderdtal tandartsen te vatten, waaronder veertig hevig van het derdebetalersstelsel misbruik maken en frauduleuze praktijken hanteren.
De zelfstandige werker is er de dupe van dat de DGEC blijkbaar niet bij machte is om 40 welbekende fraudeurs te vatten.
Hij vindt dat het om een schandelijk dossier handelt.
Weldra zal men zeggen dat een zelfstandig werker niet meer dan 8 uur per dag mag werken. Hij vraagt zich af waar wij op af stevenen…
Deze argumentering vindt men terug in stuk 4 van het administratief dossier, een document met de titel : « Uitreksel van de notulen* van het Verzekeringscomité – Vergadering van 18 juli 2011**.
CONCLUSIE :
De Dienst voor geneeskundige controle van het RIZIV – wij herinneren eraan dat hij geleid wordt door dokters Bernard HEPP en Charles VRANCKX – is danig onbekwaam dat 40 grote en gekende fraudeurs straffeloos te keer gaan, met als gevolg dat waanzinnige « systemen » van P-waarden worden opgezet, in omstandigheden die wij liever niet nader zullen benoemen.
In zijn poging om te strijden tegen 40 geïdentificeerde fraudeurs, probeert de Belgische staat de verstrekkingen te beperken – en dus de inkomens – van meer dan achtduizend tandartsen en iedereen (RIZIV, ziekenfondsen en natuurlijk tandartsen) met een hallucinante opdracht van P-waarden op te zadelen : het is kafkaësk !
Men zal wel zien wat de Raad van State daarvan vindt…
__________________
* Lees waarschijnlijk : « Proces-verbaal van de vergadering… »
** Merkwaardig genoeg werd deze datum geschrapt en vervangen door een handgeschreven vermelding : « 11 juni 2012 » !