Rizivsche rechtspraak : het historisch keerpunt van 5 juni 2014
Iedereen wachtte op de uitkomst van het derde proces (sic) van Robert D. voor de Kamer van beroep van het RIZIV, voorgezeten door M. Frédéric KURZ.
We hebben over deze zaak van bij het begin verslag uitgebracht, zie hieromtrent onze volgende News :
Het “proces van de extrapolatie” heeft heden 12 december 2013 plaatsgevonden (15 december 2013, News 522)
De Raad van state heeft definitief de extrapolatiemethode onderuit gehaald (30 januari 2014, News 527)
“Vermoeden op basis van vermoeden kan niet” of het groot dilemma van Mr. Kurz ( 6 februari 2014, News 528)
Nieuwe overwinning voor een zorgverstrekker verdedigd door Securimed (24 april 2014, News 526)
Na een heropening van de debatten* en talrijke rapporten over de uitspraak is de beslissing op 5 juni 2014 eindelijk gevallen en we vinden hieronder, in downloadbaar PDF formaat de tekst (geanonimiseerd).
Men kan vaststellen dat ons News van 2 februari 2014 behoorlijk profetisch was, want eens het meetinstrument van de (mogelijke) fraude is verdwenen, het niet meer mogelijk is om er een grootteorde aan te geven.
M. KURZ geeft – op een beleefde en gematigde toon – blijk van zijn overtuiging dat Robert D. gefraudeerd heeft, maar hij kan niet zeggen in welke mate :
Uit deze elementen komt naar voor dat :
– gezien de conceptie van de gingivectomie van dokter A., heeft de Kamer van beroep geen enkele twijfel over het feit dat hij verklaard heeft gingivectomieën uitgevoerd te hebben voor verstrekkingen die in werkelijkheid tandsteenverwijdering zijn, en dat in een veel groter mate dan de enkele aangehaalde gevallen in het dossier
– de Kamer van beroep beschikt echter over geen enkel tastbaar element dat haar toelaat om het juiste dusdanig fout geattesteerde aantal verstrekkingen te bepalen.
Dat een rechter zich op het RIZIV gedraagt als een ware magistraat is voldoende zeldzaam om te worden opgemerkt !
Wat dient men van deze historische beslissing onthouden ?
a) in tegenstelling tot wat ex-minister Laurette ONKELINX beweerde, is de « methode van extrapolatie » dood… morsdood zelfs, zowel op niveau van de Raad van State als op gebied van administratieve rechtscolleges van het RIZIV ;
b) honderde zorgverleners werden abusievelijk veroordeeld in de loop van de vorige decennia, onder meer door dat erbarmelijk organisme met de doopnaam « Comité »**, vervolgens door de Torquemada van de DGEC, de beruchte Philippe LAURENT ;
c) een wetgevende verandering om de extrapolatie methode weer in te voeren zou nogal delicaat zijn vanuit wiskundig oogpunt, omdat de statistieken slechts indicaties geven en nooit zekerheden ;
d) de « gewichtige, bepaalde en met elkaar overeenstemmende vermoedens » ontwikkeld door de DGEC ten titel van ersatz van de extrapolatie heeft niet gepakt…
Een zaak is zeker : Robert D. zal geen beroep meer aantekenen…
Wat de DGEC betreft, zo vonden we in hoofde van dokter Benoit MARECHAL, een menselijker en intelligentere incarnatie van de geneeskundige controle dan hetgeen wij gewoon waren, maar misschien zijn het de omstandigheden die hem ertoe hebben geleid om zo over te komen, gezien de DGEC zich na twee administratieve cassaties in een defensieve houding bevond.
_________________
* vrijwel onnodige heropening van de debatten, vermits de nieuwe stukken uitwezen dat Robert D. veel subgingivale tandsteen geattesteerd heeft tijdens de omstreden periode.
** nochtans voorgezeten door een magistraat, Jean van der EECKEN, die zich zeer wel voelde in het perfecte anonimaat…
Download : Beslissing Robert D. Pdf