In ons News van 31 oktober hadden wij het over de creatie door tandarts D. HATZKEVICH van de eerste Belgische « Dental lounge » in het noorden van Brussel, te Jette.

Een ruime villa met grote volumes werd er ingedeeld in twee « compartimenten » : sociale tandheelkunde in de benedenverdieping en niet geconventioneerde tandheelkunde op het gelijkvloers, vanwaar de patiënten, via de grote raampartijen, het Dielegembos zullen kunnen bewonderen.

De inwijding van de Jecta Dental Lounge (JDL) is voorzien voor juni 2011.

Tandarts HATZKEVICH wenst deze lounge – een waar « huis der tandheelkunde » – ter beschikking te stellen van senior tandartsen die actief wensten te blijven, maar zonder de stress ervan te ondergaan.

De Dental lounge zal inderdaad alle administratieve lasten voor haar rekening nemen, waardoor de senior tandartsen zich volledig aan hun kunst zullen kunnen weiden ten dienste van hun patiënten.

Dit aanbod richt zich tot niet-geconventioneerde  (of partieel geconventioneerde) tandartsen van 55 plus, die reeds over een eigen patientèle beschikken en bereid zijn om deze te verzorgen bij JDL.

Gezelligheid, veiligheid en doeltreffendheid zijn de sleutelwoorden.

Een overeenkomst zal op zeer accurate wijze de relatie tussen de senior tandartsen en de JDL vastleggen, alsook de relatie tussen de senior tandartsen onderling : de patiënten blijven natuurlijk bij hun eigen tandarts.

De geïnteresseerde senior tandartsen kunnen tandarts David HATZKEVICH contacteren op het nummer 0475/ 500 578.

De Vlaamse Beroepsvereniging voor tandartsen (VBT) is een tandheelkundige vereniging die zich « tot doel stelt de belangen te verdedigen van haar leden », zo staat het te lezen op haar webstek.

Dat is niets nieuws zal men zeggen en bovendien bestaat er reeds een Vlaamse vereniging die de belangen van de Vlaamse tandarts nastreeft, met name het Verbond der Vlaamse Tandartsen (VVT).

Waarom zou er dan behoefte zijn aan een tweede ?

Het antwoord is heel simpel : omdat het VVT tot op de dag van vandaag nog steeds de enige Vlaamse beroepsorganisatie is die erkend wordt door het RIZIV en bijgevolg alleen in diens commissies zetelt en dat is veruit geen normale situatie.

Een kleine groep van een tiental mensen neemt er in diverse commissies de beslissingen die dagdagelijks alle Vlaamse tandartsen aanbelangen, dus ook diegene die het programma van het VVT niet onderschrijven.

Maar sinds kort is er een nieuwe speler, de VBT, verschenen op het tandheelkundig toneel, en het lijkt hem menens te zijn.

Onder leiding van zijn voorzitter Guido LYSENS, profileert zich de VBT als een dynamische, ambitieuze, en bekwame beroepsorganisatie.

Net als VVT is VBT ook actief op wetenschappelijk en syndicaal vlak, denk maar aan het FANC dossier, of de verplichte wachtdienst. Anderzijds lijkt VBT socialer geïnspireerd te zijn dan VVT, waardoor hij nauwer aansluit bij zijn Franstalige homoloog, de CSD.

De VBT maakt zich tevens sterk werk te willen maken van de verouderde tandheelkundige Nomenclatuur. We kunnen dit enkel toejuichen !

Maar eer het zover is dient VBT de syndicale monopolisering van VVT te doorbreken, en dat verdient aangemoedigd te worden.

Gezonde competitie is altijd een uitstekende drijfveer geweest voor vooruitgang, zij het op sociaal, politiek of wetenschappelijk vlak.

Gezien zijn huidig ledenaantal van ruim 800 tandartsen is het meer dan waarschijnlijk dat bij de volgende RIZIV verkiezingen in 2011, de VBT met gemak de verkiezingsdrempel zal halen en  verkozen zal worden om te zetelen op RIZIV niveau.

Zijn mandatarissen zullen bij de talrijke RIZIV commissies waaronder de NCTZ, de TTR, de DGEC, enz. vertegenwoordigd zijn, zij aan zij met VVT, CSD en SMD*.

De exclusieve vertegenwoordiging** van heel het tandartsencorps heeft sommigen bij het VVT in slaap gewiegd of op z’n minst laten vastroesten in een weinig creatieve comfortpositie.

Met de frisse wind van de VBT in aantocht kunnen we ons binnenkort verwachten aan grootse veranderingen in het Vlaams tandheelkundig landschap.
___________________
* In Franstalig België bestaan reeds ettelijke jaren twee door het RIZIV erkende beroepsorganisaties, met name de Chambres Syndicales Dentaires (CSD) en de Société de Médecine Dentaire (SMD). Deze laatste, die tevens de kleinere is van de twee, profileert zich steeds meer als de zusterorganisatie van het VVT.
** Zelfs binnen het VVT wordt er gefluisterd dat haar exclusieve machtspositie door sommigen, ten onrechte, gehandhaafd wordt als een verworven recht.

Het opstarten van een grote tandartspraktijk is niet een ieder gegeven, en tandarts David HATZKEVICH kan zich, op dat vlak, bogen op een geslaagde onderneming : via zijn vennootschap DENTAL CLINICS beheert hij te Antwerpen en te Brussel een tandheelkundige praktijk met meerdere kabinetten.

Een tandartspraktijk leiden is eerst en vooral werken in goede harmonie met andere tandartsen: Mr HATZKEVICH kan rekenen op de medewerking van acht collega’s, waarvan sommigen reeds ettelijke jaren met hem samenwerken.

Hij kan tevens rekenen op SECURIMED die de tarifering RBD van de GVVH van DENTAL CLINICS en de rechtsbijstand van zijn tandartsen voor zijn rekening neemt.

Tandarts HATZKEVICH, perfect tweetalig, heeft trouwens een nationale beweging voor de bevordering van de verdediging van de sociale tandheelkunde in leven geroepen – de Belgische Vereniging van sociale Tandartsen of BVST – en een activiteit van raadsman ontwikkeld bij de administratieve rechtscolleges van het RIZIV.

Deze prestaties hebben de aankoop van een ruime moderne villa mogelijk gemaakt in de « Jectagaarde », een residentiële wijk in Jette, een noordelijke gemeente van Brussel, nabij de oprit van de autoweg naar Antwerpen.

De bijzonderheid van deze villa zijn de zeer grote volumes die via brede raampartijen uitgeven op het beschermde Dieleghem bos, alsmede een benedenverdieping die oorspronkelijk bedoeld was als woonst*.

Het idee van Mr HATZKEVICH bestaat er dus uit om de eerste « Dental lounge » te creëren, bestaande uit een sociale praktijk in de benedenverdieping en een VIP gedeelte op het gelijkvloers, met een gemeenschappelijk onthaal en twee afzonderlijke wachtkamers.

Aldus kan de algemeen tandarts, in het kader van DENTAL CLINIS, genieten van het beste van beide werelden en zowel sociale tandheelkunde alsook implantologie beoefenen.

Maar het concept rond Dental lounge beperkt zich niet alleen tot de integratie onder een dak van twee totaal verschillende stijlen tandheelkunde : tandarts HATZKEVICH wenst tevens, door gebruik te maken van de grote volumes en de brede raampartijen van het gelijkvloers, een innovatieve en rustgevende decoratie uit te werken gestoeld op het begrip… ruimte**!

Zo heeft hij een sterrenhemel aan het plafond bedacht, het museum van de quai Branly te Parijs waardig, en een binnenhuisdecoratie die futuristisch geïnspireerd zal zijn : en waarom niet een kleine knipoog naar de ruimteveren zoals ze werden voorgesteld enkele decennia geleden ?

Maar, het is aan zijn medewerkers dat Mr HATZKEVICH in eerste instantie denkt : « Elke persoon leeft op basis van zekerheid en projecten : mijn tandartsen hadden reeds zekerheid, ik wens hen thans zeer duidelijke perspectieven te geven van vooruitgang in hun tandartspraktijk en in het type van patiëntele. In de Brussels Jecta Dental Lounge, kan ik beide deze waarden bieden. »

Het is tevens voorzien dat Brussels JDL een tandheelkundig laboratorium huisvest… en zelfs fabrikanten van bepaalde gespecialiseerde producten.

De Jecta Dental Lounge zal ook bepaalde normen van het AWPH naleven :een aangepaste toegang voor rolstoelgebruikers, aanwijzingen in braille, enz.

De realisatie van dit ambitieus project werd toevertrouwd aan een befaamd ontwerper, de Belgische architect Albert SIMON.

Wij verwelkomen de visionaire geest van tandarts HATZKEVICH en wensen dat zijn voorbeeld aan elke tandarts de mogelijkheid zal geven om zijn doelstellingen te realiseren !
________________
* De benedenverdieping was oorspronkelijk zeer toepasselijk in afzonderlijke kamers ingericht, maar Mr HATZKEVICH denkt het « tandheelkundig monovolume » te recreëren dat zijn succes te Antwerpen en zelfs te Brussel heeft bepaald…
** Tandarts HATZKEVICH wijst – fijngevoelig – op de deconditionering betreffende de pijn : indien sommige patiënten pijn hebben kunnen leiden in een centrum, zo heeft niemand ooit pijn geleden in een lounge !

(Belga) Een nieuw onderzoek van de Nationale Bank toont aan : de kans om op een financiële roetsjbaan te komen, zou voor slechte gsm-betalers tien keer groter zijn. Volgens die studie, op vraag van minister van Consumentenzaken Paul Magnette (PS), is er een verband tussen het niet-betalen van een gsm-rekening en problemen met het afbetalen van een lening.

Daarom moeten er voor bankenfederatie Febelfin nieuwe criteria komen voor het afsluiten van leningen. « Ook achterstallige telecomfacturen, en zelfs onbetaalde energierekeningen, moeten als een soort knipperlicht kunnen dienen », zegt Pamela Renders van Febelfin.

De slechte betalers, en andere patiënten « niet in regel » – maar die voorhouden van wel – vormen een plaag in ons Belgisch systeem van sociale zekerheid : welke zorgverstrekker werd nog nooit geconfronteerd met een patiënt wiens SIS kaart rechten aangeeft – terwijl in werkelijkheid – de verzekerbaarheid onbestaande is ?

Want, men dient te weten dat terwijl de ziekenhuizen en de apothekers van een waarborg kunnen genieten in dergelijke gevallen*, deze regeling niet geldt voor de individuele zorgverstrekker…
____________
* De VI keert zich vervolgens tegen haar verzekerde.

De volgende vraag werd gesteld op 29 oktober 2010 aan de technische geneeskundige raad (TGR) van het RIZIV :

Concerne :  prestation 246912 246923 (Extraction extracapsulaire du cristallin par une méthode de fragmentation au moyen d’ultrasons, de laser ou d’une autre méthode similaire, y compris l’implantation éventuelle d’une lentille N 475) réalisée en dehors d’un hôpital – attestation d’une prestation relative d’anesthésiologie

Je me réfère à votre avis du 25/10/2010 (séance du 7 octobre 2010) ainsi qu’à votre avis du 11/3/2009 (séance du 18 février 2010), ce dernier figurant en annexe.

Les interventions d’une valeur égale ou supérieure à K 120 ou N 200 doivent, sauf cas de force majeure, être réalisées en milieu hospitalier.

Néanmoins, les prestations reprises à l’article 14 h) de la Nomenclature font exception dès lors que l’“environnement extra-muros répond aux normes architecturales d’une fonction d’hôpital chirurgical de jour” et que les prestations “sont réalisées sous anesthésie locale ou topique, n’exigeant pas de sédation du patient, ni de besoins en accueil ou surveillance infirmiers directs.”

Je voudrais savoir si, en l’état actuel de la Nomenclature, une prestation relative d’anesthésiologie peut être portée en compte par un anesthésiste :

a) en cas d’anesthésie topique (un collyre de lidocaïne p.ex. est instillé dans l’œil) ;

b) en cas d’anesthésie locale (rétrobulbaire) ;

pour la prestation principale 246912 246923 (Extraction extracapsulaire du cristallin par une méthode de fragmentation au moyen d’ultrasons, de laser ou d’une autre méthode similaire, y compris l’implantation éventuelle d’une lentille N 475), réalisée en ambulatoire (”extra-muros”).

Download : Advies TGR 2009.pdf

Men zal zich wellicht herinneren aan Risc Group, die Franse maatschappij gespecialiseerd in « online gegevensopslag » die via telefoon Belgische geneesheren ronselde om hen te overhalen hun medische gegevens via het Internet (!) aan hen toe te vertrouwen.

Tenslotte is het een jaarlijks verlies van 35 miljoen euro (ME) dat Risc Group opgaf op 30 juni 2010, terwijl ze vorige september nog een verlies tussen de -30,5 en – 31,5 ME opgaven. Verleden juni was de aangekondigde raming nog optimistischer (-25,5 à -27;5 ME). Het verlies tijdens het tweede semester alleen al bereikte -19,38 ME, tegen de verhoopte -17 ME.

De strategische heroriënteringen doorgevoerd door de nieuwe directie hebben tenslotte een waardeverlies van 9,4 ME op de goodwill aan het licht gebracht.

Op 30 juni 2009 wijst het jaarlijks zakencijfer 64.8 ME uit tegenover 83,6 ME tijdens de laatste 12 maand, oftewel een daling van -23%.

Dit gezegd zijnde blijven we zeer negatief commentaar binnenkrijgen betreffende deze maatschappij : zo schreef Dr Marc DE KOCK uit Brugge ons het volgende op 30 oktober van dit jaar:

Het relaas van Dr DE KOCK toont, ééns te meer, duidelijk aan, dat een grote maatschappij die financieel aan de rand van de afgrond staat en tot alles bereid is, zich bijzonder gevaarlijk kan uitwijzen… voor haar cliënten !

De volgende vraag werd op 29 oktober 2010 gesteld aan de Geneeskundige technische raad (GTR) van het RIZIV :

Betreft : verstrekking 246912 246923 (Extracapsulaire extractie van de ooglens door ultrasonore fragmentering, laser of andere vergelijkbare methode, inclusief het eventuele inplanten van een lens) uitgevoerd buiten het ziekenhuis – attestering van een verstrekking eigen aan de anesthesiologie

Ik verwijs naar uw advies van 25/10/2010 (zitting van 7 oktober 2010) alsook naar uw advies van 11/3/2009 (zitting van 18 februari 2010), deze laatste prijkt in bijlage.

Behoudens in geval van overmacht moeten de ingrepen met een waarde gelijk aan of groter dan K 120 of N 200 worden verricht in een verpleeginrichting

Echter, de verstrekkingen opgenomen in artikel 14 h) van de Nomenclatuur vormen een uitzondering « voor zover deze ingrepen ambulant worden uitgevoerd in een extramurale omgeving, die voldoet aan de architectonische normen van een functie chirurgische daghospitalisatie* » en dat de verstrekkingen « onder locale of topische anesthesie gebeuren, geen sedatie van de patiënt vereisen, en geen directe verpleegkundige opvang of nazorg behoeven. »

Ik wil graag weten of de huidige stand van zaken van de Nomenclatuur toelaat dat een verstrekking uit de anesthesiologie in rekening gebracht wordt door een anesthesist :

a) in geval van topische anesthesie (oogdruppels van lidocaïne bijv. worden in het oog geïnstilleerd) ;

b) in geval van plaatselijke anesthesie (retrobulbair) ;

voor de hoofdverstrekking 246912 246923 (Extracapsulaire extractie van de ooglens door ultrasonore fragmentering, laser of andere vergelijkbare methode, inclusief het eventuele inplanten van een lens), ambulant uitgevoerd (« extramuraal »).

Download : Advies GTR 2009.pdf