Vooruitgang is niet tegen te houden : ten tijde van de ontwikkeling van onze website anno 2008 bestonden de « smartphones » en de tablets nog (bijna) niet.

Tegenwoordig zijn ze gemeengoed geworden en wij hebben trouwens kunnen vaststellen dat zo’n 25-30% van de bezoekers van onze website een « mobieltje » gebruiken.

Onze grafisch ontwerpers en ontwikkelaars hebben dus een mobiele versie van onze website gemaakt, die u kan vinden onder het adres securimed.eu/mobile/nl/

In tegenstelling tot de « desktop » versie, stemt de mobiele versie haar taal af op de taal van uw browser.

VRAAG AAN DE GTR :

Voor wat betreft de verstrekking 469733 voorziet de Nomenclatuur in art. 17quater §1, 2° :

De cardiovasculaire echografieën omvatten een kleurenduplexonderzoek met een bidimensioneel echografisch beeld en een dopplertracé met frequentieanalyse van de signalen gedocumenteerd met geschreven protocol en iconografische drager.

Mag deze « iconografische drager » bestaan uit de representatie van wat de zorgverlener op het scherm ziet, met de hand getraceerd op papier, of moet deze rechtstreeks vanuit de machine komen ?

ANTWOORD (van het RIZIV) :

De werkgroep interpretatie heeft deze vraag reeds onderzocht :

Ongeacht de gebruikte techniek, moet het gaan om een interpreteerbare, geregistreerde en reproduceerbare opname. Het moet niet noodzakelijk een kleurenuitprint zijn. Een tekening die wordt uitgevoerd op basis van een beeld op videoscherm, waarvan zelf geen enkel bewijs zou worden bijgehouden, mag niet worden beschouwd als een iconografisch document zoals in de nomenclatuur is omschreven.

Dr. Dirk Van Damme
Secretariaat van de technische geneeskundige raad

COMMENTAAR :

Het zinsdeel « waarvan zelf geen enkel bewijs zou worden bijgehouden », is doorslaggevend !

Indien een zorgverlener handgemaakte schema’s of tekeningen voorlegt en dat hij bovendien het bewijs voorlegt dat het onderzoek wel degelijk heeft plaatsgevonden, impliceert het antwoord van de GTR a contrario dat deze schema’s of tekeningen aanvaard kunnen worden…

VRAGEN :

Dag Dr Bourguignon,

Ik hoor spreken van de nieuwe getuitschriften « G » ; wat gebeurt er als de patiënt enkel het remgeld cash betaalt omdat ik derdebetalers toepas ?

Andere vraag : wat indien de patiënt zich vergist (of liegt) betreffende zijn statuut om minder te betalen ?

Dank u !

ANTWOORDEN :

Eerste vraag

In dat geval geeft de patiënt onder punt b alleen het bedrag aan dat hij u werkelijk in contanten betaald heeft, en dat overeen moet komen met het remgeld (RG), vermits u zich ertoe verbonden hebt om het Conventietarief te eerbiedigen bij het toepassen van derdebetalers.

De Verzekeringsinstellingen (VI) kijken aldus onmiddellijk na of het RG al dan niet overschreden werd.

Er moet worden opgemerkt dat de VI de rubriek c niet moeten invullen, daar ze niet als uw patiënt beschouwd worden.

Als u verschillende « opeenvolgende » handelingen attesteert, geeft de patiënt het volledige bedrag aan op het eerste « opeenvolgende » GVVH (1/X) : hij hoeft dus niet zijn betaling af te breken naargelang de handelingen (en dus naargelang de GVVH).

Tweede vraag

Als de patiënt geen juiste inlichtingen verstrekt heeft onder punt d, zal het RIZIV hem als onbetrouwbaar kwalificeren en de VI hebben de opdracht gekregen om dergelijke getuigschriften te verwerpen ; men moet dan de betaling rechtstreeks van de patiënt eisen !

Sinds enkele maanden gonst de medische wereld van geruchten betreffende nieuwe, zogezegd « fraudebestendige », getuigschriften voor verstrekte hulp (GVVH) voorbereid door de regering Michel — lees : Maggie De Block.

Dankzij onze bevoorrechte contacten bij het RIZIV hadden wij recent de mogelijkheid om ze te ontdekken (zie hieronder GVVH Mod. G in downloadbare PDF).

Er is een ontegensprekelijke breuk met het verleden en een onmiskenbare invloed van het Franse « Feuille de soins » nauw aan het hart van Marisol Touraine, zowel qua vorm (A4 formaat en layout) als op gebied van filosofie.

Een van de meest frappante eigenschappen van het nieuwe GVVH is dat het — naar voorbeeld van de Franse zorgnota  — door de patiënt moet ondertekend worden.

Andere opvallende eigenschap : daar waar op de Franse zorgnota tot drie prestatiecodes mogen voorkomen, kan het GVVH Mod. G er maar één dragen, weliswaar gecombineerd met de betrekkelijke verstrekking (urgentiesupplement, anesthesie tijdens een heelkundige ingreep, enz.).

Als er meer dan één handeling gerealiseerd werd, volstaat het om meerdere GVVH Mod. G te gebruiken, en ze sequentieel te nummeren : 1/12, 2/12… maar het totale aantal is onbeperkt.

De tandartsen schrijven het nummer van de tand in het veld voorbehouden aan de betrekkelijke verstrekking.

De patiënt moet dwingend geïdentificeerd worden via een streepjescode : deze komt voor op de meeste kleefbriefjes van het ziekenfonds ; zo niet moet de tandarts een klein programma gebruiken dat de cijfers van het INSZ overzet in een streepjescode op een kleefbriefje (het Amerikaans programma LABELS & ADDRESSES van BeLight Software is hiertoe uitstekend geschikt).

Leuk detail, maar één dat toont tot op welk punt het medisch corps van zijn voetstuk gevallen is : op het GVVH Mod. G komt niet meer het RIZIVnr van de zorgverlener voor (genoemd « verstrekker ») noch dat van de voorschrijver, maar het Rijksregisternummer, als ging het om een gewone burger !

Daarna volgt een sectie van het GVVH waar de patiënt een reeks parameters moet bevestigen, waaronder financiële : het is de grote « financiële transparantie » gewenst door de regering Di Rupo en toegepast door Michel-De Block.

Het nummer van het getuigschrift wordt niet meer door FOD Financiiën gegenereerd, maar door… de partij die de erelonen int : het gaat dus om een interne referentie.

Het nieuw GVVH Mod. G wordt trouwens niet meer door SPEOS afgeleverd : het volstaat om het te downloaden op de website van het RIZIV of van Securimed bijvoorbeeld, en vervolgens af te drukken op een kleurenprinter**.

Ondervraagd over deze nieuwe GVVH heeft Laurette Onkelinx trouwens verklaard : « Het was geen luttele aangelegenheid, deze financiële transparantie in de gezondheidszorg : de Vilvoordse* heeft haar volle gewicht in de schaal geworpen ! »

Langs Franstalige kant wordt er al gewezen naar een zekere Vlaamse predominantie bij de ontwikkeling van dit nieuw model, en naar de hand van Bart De Wever en de N-VA !

Als we de voor- en nadelen van het nieuwe getuigschrift op een rij zetten, kan men als volgt samenvatten :

Voordelen

– het is niet meer nodig om GVVH te bestellen en te betalen !

– het model G is universeel — ook voor wat betreft de nationale talen — en past voor alle zorgverleners (« verstrekkers »), met inbegrip van de verplegers, de logopedisten, de orthopedisten, alsook de vennootschappen of VZW’s, enz.

– in tegenstelling tot de modellen die het vervangt kan het GVVH Mod. G met een laserprinter afgedrukt worden, dus veel sneller (en stiller !)

– de OIFNS (financiële noodsituatie) zit vervat in het GVVH en moet dus niet apart bijgevoegd worden (in tegenstelling tot bijvoorbeeld bijlage 56) : zoals voorzien, zal de OIFNS niet meer bestaan als autonoom document

– de interne nummering is handiger

– men kan onmiddellijk zien volgens welke modaliteit het GVVH ingediend werd (kontant, derdebetalers, enz.)

– er moeten dus geen papieren dubbels (geel) meer bewaard worden ; het is echter ten zeerste aanbevolen om deze ingevulde getuigschriften te nummeren, bij voorkeur met een scanner voorzien van een automatische invoer, reden waarom de « opeenvolgende » GVVH nooit moet aaneen nieten

Nadelen

– in geval van verscheidene handelingen moet men verschillende GVVH invullen, hetgeen vervelend kan zijn***

– men dient het RRNr van de voorschrijver te bekomen (en niet meer zijn RIZIV Nr) : dit kan kleine problemen veroorzaken in het begin

– het gedeelte dat door de patiënt ingevuld moet worden is vrij lastig, maar het RIZIV meldt dat in geval van verschillende « opeenvolgende » GVVH (dit is de officiële terminologie), de patiënt zijn gedeelte maar een keer moet invullen

– het veld « Genormaliseerde referentie boekhouding » is opgesteld volgens het model van de gestructureerde mededeling van banken (met een « check digit ») : in geval van vergissing zal het GVVH verworpen worden ; dit legt natuurlijk de verplichting op om het systeem van dubbele boekhouding te voeren, zelfs in de hoedanigheid van natuurlijk persoon (exit dagboek…)

Het in voege treden van dit nieuwe GVVH is voorzien vanaf de publicatie in het Belgisch Staatsblad: vanaf dan zullen alle andere modellen in voorraad bij de zorgverstrekkers of hun vennootschappen uit de omloop genomen moeten worden om ze gedurende ten minste tien**** jaar te bewaren.

Volgens het RIZIV zal de publicatie « eerstdaags » moeten gebeuren.
__________________________
*Zo verwijst Mevr. Onkelinx naar haar opvolger, Dr M. De Block (in werkelijkheid komt ze uit Merchtem…)
**Het GVVH is enkel geldig in haar kleurenversie (sic).
***Het doel van de regering bestaat er waarschijnlijk uit om zodoende de toeloop tot gezondheidszorgen af te remmen.
****Geen enkele terugbetaling is voorzien !

Download : GVVH Mod G.pdf

VRAAG VAN EEN TANDARTS :

Hieronder vindt u de tekst van het Nationaal akkoord tandartsen ziekenfondsen (NATZ) voor 2015-2016 in pdf formaat.

Deconventioneer u met spoed, want de geconventioneerde tandarts ondervindt veel meer beperkingen dan de vrije tandarts, en talrijke geconventioneerde tandartsen hebben last gehad met de ziekenfondsen of het RIZIV !

Hiervoor dient u ten laatste dertig dagen na publicatie van de tekst van het akkoord in het Belgisch Staatsblad een aangetekende brief te sturen naar het RIZIV (zie pagina 9 van het document hier onderaan) ; het is zo goed als onmogelijk om te deconventioneren na deze datum (ongekend tot op vandaag).

Download : NATZ.pdf

De regering van Charles Michel vervolgt het zelfde doel als die van Elio Di Rupo : onder het mom van « verdediging van het financieel belang van de patiënt » gaat het in werkelijkheid om de bevordering van het financieel belang van de Overheid !

Want de opeenvolgende regeringen zijn zich ervan bewust dat de « medische financiën » alles behalve doorzichtig zijn.

Net zoals de strijd tegen het witwassen van geld als alibi gediend heeft voor de opheffing van het bankgeheim zal het belang van de patiënt — of de toegankelijkheid tot de gezondheidszorgen* — dienen als het paard van Troje om de verdoken inkomsten van geneesheren en tandartsen te belasten.

Hoe zal dit ambitieus project, gericht tegen een van de laatste bastions van de financiële vrijheid — medisch geheim maakt schuld — in zijn werk gaan ?

Ziehier de grote lijnen :

a) een algemene verplichting van « financiële doorzichtigheid » wordt ingevoerd op straffe van sancties : begrijp hieronder dat de patiënt over alle informatie moet beschikken voor wat een geneesheer of tandarts hem geld vraagt (dienaangaande zal de minister unilateraal bepaalde erelonen kunnen bepalen) ;

b) de verzekeringsinstellingen zijn wettelijk gemachtigd om te controleren dat de zorgverleners hun verplichtingen hebben vervuld, wat betekent dat ze een kopie zullen krijgen van de financiële gegevens (terloops controleren de VI vanzelfsprekend de naleving van de « officiële tarieven »…) ;

c) op termijn, zal de inlichtingenflux zijn weg maken via elektronische platformen van het type e-Health ;

d) de geanonimiseerde gegevens (met betrekking tot de identiteit van de patiënten…) worden vervolgens doorgespeeld naar de fiscus die aldus, op weinig na, zal kunnen bepalen wat elke zorgverlener werkelijk verdiend heeft…

Dit is wat de christelijke ziekenfondsen erop te zeggen hebben (lees vooral de derde paragraaf) :

In een CM-bevraging wordt in 23 procent van de consultaties bij geconventioneerde specialisten meer aangerekend dan het afgesproken tarief. CM wil deze praktijken aanpakken en de doktersrekening transparant maken door de invoering van een volwaardige doktersfactuur.

Elke twee jaar sluiten de ziekenfondsen en artsenvertegenwoordigers een akkoord over de dokterstarieven. Artsen die zich aansluiten bij de conventie, de zogenaamde geconventioneerde artsen, moeten de afgesproken tarieven volgen. Niet-geconventioneerde dokters mogen vrij hun tarieven bepalen en kunnen dus supplementen vragen.

Maar hoeveel betaalt de patiënt nu werkelijk? Respecteren de geconventioneerde specialisten de conventie en hoeveel betaalt de patiënt aan een niet-geconventioneerde specialist? Dat is een moeilijke vraag, want in tegenstelling tot bij de meeste andere vrije beroepen en zelfstandigen, krijg je van de dokter niet altijd een duidelijke afrekening. Tal van CM-leden klaagden dit al aan bij het ziekenfonds.

Het is ook, volgens het akkoord artsen-ziekenfondsen, de taak van beide partijen om de conventie te doen naleven. Daarom heeft CM aan haar leden gevraagd om haar het betaalde bedrag mee te delen, kort na het bezoek aan de specialist. Voor het eerst krijgen we in ons land een zicht op wat een (niet-gehospitaliseerde) patiënt in ons land werkelijk betaalt aan een specialist. 106.000 CM-leden deden mee aan het  tariefonderzoek. Velen reageerden erg enthousiast op het initiatief.

Engagement
Uit de studie blijkt dat bij 23 procent van de consultaties (11.600 van de 50.000 antwoorden) bij volledig geconventioneerde specialisten meer aangerekend wordt dan het afgesproken tarief (een afrondingsmarge tot op een halve euro niet meegerekend, zie tabel 2 in bijlage). Vermoedelijk zal het werkelijke percentage lager zijn omdat vooral mensen die het gevoel hebben dat ze teveel hebben betaald, geneigd zijn om de enquête in te vullen. Vooral bij de geconventioneerde gynaecologen (49 procent van de consultaties), de cardiologen (35 procent) en de neus-, keel- en oorartsen (32 procent) loopt de patiënt het risico meer te moeten betalen (zie tabel 7).

Voor CM zijn dit opmerkelijke cijfers. Voorzitter Marc Justaert: “De geconventioneerde specialisten hebben zich geëngageerd om enkel de afgesproken tarieven aan te rekenen. Ze ontvangen daar ook sociale voordelen voor. Wij verwachten dus niet meer of minder dan dat ze zich hier aan houden”. Dat de grote meerderheid van de geconventioneerde specialisten zich aan de afgesproken tarieven houdt, is volgens CM wel een belangrijk gegeven voor de instandhouding van het conventiesysteem tussen artsen en ziekenfondsen.

Supplementen variëren
Bij geconventioneerde specialisten die supplementen vragen, betaalt een patiënt gemiddeld 9 euro meer dan het afgesproken tarief. En voor een vierde van deze doktersbezoeken is het supplement zelfs hoger dan 11,3 euro (zie tabel 6).

Niet-geconventioneerde specialisten moeten zich niet aan de afgesproken tarieven houden. In 44 procent van de consultaties vragen zij toch geen supplementen (zie tabel 3). Wanneer ze wel een supplement vragen, bedraagt dat gemiddeld 13,5 euro (zie tabel 6 in bijlage), met ook hier verschillen tussen de specialismen.

Doktersfactuur
Om de toegankelijkheid van de gezondheidszorg te vergroten en het probleem van de supplementen aan te pakken, formuleert CM drie voorstellen.

Ten eerste wil CM het probleem van de geconventioneerde specialisten die supplementen vragen voorleggen aan de artsenverenigingen en een aanpak afspreken in het overleg tussen artsen en ziekenfondsen. Een conventiesysteem staat of valt volgens CM met het respecteren ervan.

Ten tweede wil het ziekenfonds meer transparantie. “De patiënt heeft niet altijd het bewijs van wat hij betaald heeft. Hij kan ook niet nagaan of het bedrag juist is”, zegt Marc Justaert. CM pleit dan ook voor een duidelijke doktersfactuur voor de patiënt. Die factuur zou, net zoals bij de ziekenhuisfactuur, dan vermelden welke prestaties werden verricht aan welke prijs. Ook het ziekenfonds zou deze factuur moeten ontvangen, zodat het beter zijn rol zou kunnen spelen als verdediger van de betaalbaarheid van de gezondheidszorg. Deze transparantie kan volgens het ziekenfonds ook vergroot worden door een betere bekendmaking van de conventiestatus en de tarieven door de specialisten zelf.

Ten derde wil CM specialisten meer aanmoedigen om toe te treden tot de conventie. Vooral bij dermatologen, oogartsen en gynaecologen is er een lage conventiegraad (minder dan de helft geconventioneerd). Zo is het voor de patiënt erg moeilijk om een geconventioneerde arts te vinden.

Het exacte model GVVH, ontvangstbewijs of « factuur » heeft voorlopig niet veel belang : wat telt is het principe van de verplichting om schriftelijk te informeren**, alsook de eindbestemming van deze informatie (de patiënt EN zijn ziekenfonds), vervolgens de fiscus.

Het ziekenfonds handelend als verdediger van haar leden zal de RG controleren, de supplementen, de niet terugbetaalde verstrekkingen, enz. ten aanzien van de officiële tarieven – die waarschijnlijk door de minister vastgelegd zullen worden, behalve in bepaalde specifieke gevallen.

Als grote helper van de Overheid zal het zelfde ziekenfonds – na controle ervan – de verkregen informatie doorspelen naar de fiscus.
_______________
* Het financieel belang van de patiënt en de toegankelijkheid tot de gezondheidszorg zijn twee verschillende begrippen ! Het eerste valt eigenlijk onder de koopkracht (en dus tot de prijsindex), het tweede hoort tot de volksgezondheid. Het is duidelijk dat de regering Michel meer bezorgd is met de eerste notie…
** Schriftelijk betekend niet meer : « op papier » !

Laurette was een en al knoken, Maggie is een en al rondingen… en de verschillen stoppen niet daarmee !

De fenomenale populariteit van Maggie berust op een zeldzaam talent : dat van mechanismen op punt te stellen die onschuldig lijken, maar die veel geld in de staatskas laten vloeien — of naargelang het geval — in de portefeuille van de burger-patiënt-kiezer.

De fijnzinnige Dokter Maggie — Vlaamse huisarts — was net één van de onderhandelaars van het Regeerakkoord van 10 oktober 2014, dat onder punt 3.6 verkondigt : « een grondige hervorming van diverse aspecten van de structuur van onze gezondheidszorg ».

Iedereen weet dat de grootse toekomstige besparingen gerealiseerd zullen worden op gebied van gezondheidszorg : laat ons samen punt 3.6.1 van het betroffen Akkoord met de naam « Toegang vergemakkelijken » eens ontcijferen :

1. Verplichte derdebetalersregeling bij de huisarts.

2. Verbod op ereloonsupplementen in twee- of meerpersoonskamers in daghospitalisatie.

3. Automatische toekenning van rechten in het kader van de verdere modernisering en informatisering van de processen en de gegevensstromen in de ziekteverzekering en het gebruik van de eHealth-diensten.

4.Versterken van de tariefzekerheid onder meer in het kader van een hervorming van het overeenkomsten- en akkoordensysteem.

5. Verstrekken van transparante informatie over de financiële implicaties van de zorg, door onder meer het invoeren van een patiëntenfactuur. Hierbij wordt de nodige aandacht besteed aan de administratieve lasten voor de zorgverlener.

ONTCIJFERING :

In dien mate dat de « verplichte derdebetalers » (punt 1) niet ontworpen werd om de practicus toe te laten ereloonsupplementen te vragen aan de patiënt zullen de huisartsen allen van ambtswege geconventioneerd zijn*, in elk geval voor de patiënten die op termijn in aanmerking komen voor derdebetalers (hetzij meer dan twee miljoen personen…).

Een wettelijke — al lang beschouwde — bepaling zal trouwens het verbod voorzien om een patiënt te weigeren op basis van zijn statuut : de cirkel is rond !

En zo komen we terecht aan punt 4 : geen sprake meer van te deconventionneren voor de RVV-OMNIO, chronisch zieken en patiënten in financiële noodsituatie… of gewoon bejaarden** (zie pagina 58).

Het verbod op supplementen beoogd in punt 2 gaat natuurlijk in dezelfde richting : de ziekenhuisarts is thans van ambtswege geconventioneerd, behalve indien de patiënt in een privé kamer verblijft.

Punten 3, 4 en 5 verkondigen een geïnformatiseerde Staatsgeneeskunde die nog steeds « per handeling » functioneert (behalve voor de gehospitaliseerde patiënten) en vooral rond het eHealth platform draait, meer dan rond het RIZIV.

Enkele karakteristieken :

– wettelijk gesnoeide en zelfs geregionaliseerde erelonen : Vlaanderen bereidt zich actief erop voor ! (« wegwerken van de financiële drempels », zie pagina 59) ;

– het progressief verdwijnen van de ziekenfondsen, alleszins in hun huidige rol (substantiële besparingen die mogelijk gemaakt zijn door de uitrangering van de PS !) ;

– de aanpassing van de bekwaamheden van de commissies geneesheren- of tandartsen-ziekenfondsen : hun rol zal puur raadgevend zijn ;

– de centrale en overwegende rol van eHealth met toegang tot de financiële gegevens voor patiënten, de VI, de DGEC en de fiscus : « De patiënt moet beschikken over informatie betreffende de kwaliteit en de prijs van de zorg, die ter beschikking wordt gesteld via één toegankelijk platform » (pagina 61) ;

– het weglaten van papier voor de redactie van getuigschriften voor verstrekte hulp en de geneesmiddelenvoorschriften ;

– de centrale rol van de huisarts in het bijhouden van het geïnformatiseerd geneeskundig dossier gehost door eHealth en een zeer reële mogelijkheid tot echelonnering (de Vlaamse HA is er zeer veel aan gelegen !) ;

De fijnzinnige Dokter Maggie is er dus in geslaagd om drie vliegen in een klap te slaan : voor de patiënten en de Overheid worden substantiële besparingen mogelijk… maar ook aan de fiscus (en de DGEC…) wordt de mogelijkheid geboden om rechtstreeks en in realtime zicht te hebben op de financiële gegevens via het platform eHealth***.

Als men bedenkt dat Maggie de liberaal is en Laurette de socialist…
______________________________
* Het is de terugkeer van de Gezonheidsofficier van de XIXde eeuw !
** « De stijgende zorgvraag van chronisch zieken en bejaarde patiënten moet opgevangen worden in adequate structuren, de eerstelijnsgezondheidszorg en de samenwerking rond en met de patiënt moet bevorderd worden. » (pagina 58).
*** Ironisch genoeg « wordt hierbij de nodige aandacht besteed aan de administratieve lasten voor de zorgverleners ».

Download : Regeerakkoord 2014.pdf