Door te doen alsof ze de practici berecht, dwz. door hen een sanctie op te leggen na een procedure, heeft de NCTZ zich een bevoegdheid toegeëigend die de wet haar geenszins toeschrijft.

Inderdaad, de bevoegdheid van de NCTZ is gedefinieerd – en dus beperkt – door de gecoördineerde ZIV wet van 14 juli 1994 : haar rol bestaat eruit om nationale akkoorden te onderhandelen of om voorstellen inzake nomenclatuur te doen en niet om zich te substitueren aan de verzekeringsinstellingen of aan administratieve rechtscolleges van het RIZIV

Overeenkomsten- en akkoordencommissies

Art. 26. [W – Wet(prog)(I) 27-12-06 – B.S. 28-12 – ed. 3 – art. 215] De in de artikelen 42 en 50 bedoelde overeenkomsten en akkoorden worden in de schoot van de Dienst voor geneeskundige verzorging onderhandeld en gesloten en de in artikel 22, 6° en 6°bis, bedoelde ontwerpen van overeenkomsten worden in de schoot van de Dienst voor geneeskundige verzorging opgesteld door overeenkomsten- en akkoordencommissies waarin een gelijk aantal vertegenwoordigers van de verzekeringsinstellingen en van de representatieve organisaties van de betrokken beroepen of inrichtingen, diensten of instellingen zitting hebben.

De samenstelling en de werkingsregelen van die commissies worden door de Koning bepaald.

Die commissies kunnen eigener beweging aan de bevoegde technische raden of, voor de verstrekkingen die worden verleend door personen die behoren tot beroepen waarvoor geen technische raad bestaat, aan het Verzekeringscomité voorstellen doen tot aanpassing van de nomenclatuur van de geneeskundige verstrekkingen.

[W – Wet 13-12-06 – B.S. 22-12 – ed. 2] Elk van die commissies, uitgezonderd de Nationale commissie geneesheren-ziekenfondsen […], wordt voorgezeten door de leidend ambtenaar van de Dienst voor geneeskundige verzorging of door zijn afgevaardigde.
Deze kan beslissen dat commissies samen kunnen vergaderen wanneer kwesties van gemeenschappelijk belang op de agenda staan.

Een door de leidend ambtenaar van de Dienst voor geneeskundige verzorging aangewezen personeelslid van die Dienst staat in voor het secretariaat.

Het is duidelijk dat de leden van de NCTZ het RIZIV, een publieke instelling, niet aan zich kunnen binden, omdat de wet dat niet voorziet ; bovendien handelt elk lid in eigen naam (en niet in naam van een of ander syndicaat of organisme), vermits het de fysieke persoon is die benoemd wordt en niet de organisatie.

In het geval van de sociale tandartsen die zogezegd « gesanctioneerd » werden door de NCTZ op het einde van een geveinsde procedure op « tegenspraak », is er duidelijk wettelijke onbekwaamheid en rechtsmisbruik uit hoofde van haar leden.

Dergelijke fantasieën komen duur te staan : onze experts ramen de geleden schade door de « gesanctioneerde » sociale tandartsen op 30 à 40 miljoen euro.

Hij zal hersteld moeten worden door diegenen die verder gegaan zijn dan hen door de wet werd toevertrouwd en zich ingelaten hebben met deze parodie op de rechtspraak die we op 14 juli 2010 aanklaagden in ons News met de titel « Een regelrechte schande ! »

Deze zaak werd toevertrouwd aan het grootste advocatenkantoor van Belgiê…

Download : Samenstelling NCTZ.doc

(Belga) Het aantal gezinnen dat recht heeft op de maximumfactuur voor medische kosten, is volgens voorlopige cijfers van 540.735 (994.829 mensen) in 2007 tot 592.237 (1,044 miljoen mensen) in 2008 en 623.730 (1,117 miljoen mensen) in 2009 gestegen, een toename van 15,3 procent (12,3 pct) in de periode 2007-2009. Dit heeft het Riziv (Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering) donderdag meegedeeld.

De maximumfactuur biedt elk gezin de garantie dat het niet meer moet uitgeven aan kosten voor geneeskundige verzorging dan een bepaald maximumbedrag. Het maximumbedrag hangt af van de sociale situatie en het inkomen van het gezin. Als de medische kosten in de loop van een jaar dat maximumbedrag bereiken, krijgt het gezin de overige medische kosten volledig terugbetaald. Voor de maximumfactuur komen kosten in aanmerking zoals het remgeld voor verstrekkingen van artsen, het remgeld voor geneesmiddelen en het persoonlijke aandeel in de ligdagprijs in een algemeen ziekenhuis. Uit de voorlopige cijfers voor 2009 blijkt ook dat al 245.037 gezinnen (of 416.200 mensen) van de extra bescherming voor chronisch ziekten genoten. Sinds 1 januari 2009 is het plafondbedrag met 100 euro verlaagd voor gezinnen met een chronisch ziek gezinslid.

(Belga) Veertien procent van de Belgen stelt gezondheidszorg uit omdat ze te duur is. Dat is veel meer dan vroeger, zo staat donderdag in De Standaard en het Nieuwsblad.

De kranten konden het vierde rapport van de Belgische gezondheidsenquête inkijken. Daarvoor werden in 2008 meer dan 11.000 Belgen ondervraagd. Veertien procent van de huishoudens gaf aan dat ze de afgelopen twaalf maanden medische zorg, tandverzorging, geneesmiddelen, een bril of mentale zorg nodig hadden, maar niet konden betalen. In 1997 lag dat percentage op 9 procent. De nood is het hoogst in Brussel: daar kampt 26 procent met het probleem. In Vlaanderen is dat 11 procent. Het gaat vooral om jonge gezinnen en gezinnen in minder gunstige sociale omstandigheden. Meer dan een op de drie gezinnen (35 procent) zegt het moeilijk tot zeer moeilijk te hebben om de bijdragen voor gezondheidszorg in het huishoudbudget in te passen. Vooral « oudere » huishoudens zijn die mening toegedaan. In 2004 lag dat percentage op 30 procent. Uit de enquête blijkt dat een Belgisch gezin gemiddeld 125 euro per maand spendeert aan gezondheidszorg. Dat cijfer houdt geen rekening met eventuele terugbetalingen. Gemiddeld besteedt een gezin 7 procent van het inkomen aan gezondheidszorg. De onderzoekers vrezen dat de Belgische gezondheidszorg die traditioneel voor iedereen even toegankelijk is, op het terrein toch mensen uitsluit.

We vernemen dat alle verantwoordingen aangevoerd door de sociale tandartsen tijdens het onderzoek naar de toepassing van RBD in blok verworpen werden door de NCTZ op 12 juli 2010.

Zelfs de best gedocumenteerde dossiers, bij wijze van officiële getuigschriften van het gemeentelijk bestuur, van het Belgische Rode-Kruis, van het OCMW, van collega’s geneesheren, enz. werden verworpen.

Volgens de berekeningen van het RIZIV, verzorgden sommige tandartsen tot 50 % patiënten met het RVV-OMNIO statuut, dwz door hun VI in eigen persoon gecertificeerde kansarmen : en toch heeft de NCTZ hun dossier afgekeurd !

Het handelt zich hier om een regelrechte oorlogsverklaring aan de sociale tandheelkunde.

De motivatie van deze « beslissingen » is op zijn minst verbazingwekkend te noemen : overschrijding van de quota’s. Dit betekent dat de NCTZ helemaal geen rekening heeft gehouden met de schriftelijke verantwoordingen neergelegd door de betroffen tandartsen (punt 8.4 §2 van het NATZ) en openlijk de regeringsverklaring van 5 december 2008 met de voeten treedt :

Perscommuniqué van de Ministerraad van 5 december 2008

Akkoord tandheelkundigen ziekenfondsen

De ministerraad heeft op voorstel van minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid Laurette Onkelinx een ontwerp van koninklijk besluit* goedgekeurd dat het misbruik van de derdebetalersregeling door sommige tandheelkundigen moet tegengaan.

Het nationale akkoord tandheelkundigen-ziekenfondsen 2008-2009 bepaalt dat de geconventioneerde tandheelkundige zich ertoe verbindt om ten hoogste 75% van zijn verstrekkingen uit te schrijven in de derdebetalersregeling en in ten hoogste 5% ervan gebruik te maken van de financiële noodsituatie.

Indien de tandarts die maxima op onverklaarbare wijze overschrijdt, kan hij na een procedure op tegenspraak van de derdebetalersregeling worden uitgesloten. Men zal echter enkel de verstrekkingen die een bepaald maximum overstijgen controleren en bestraffen indien misbruik wordt vastgesteld.

De tandartsen die werken in sociaal achtergestelde wijken en/of met een minderbedeeld patientele en die de vastgelegde limieten overstijgen mbt tot de intrekking van de RBD terwijl ze een normaal aantal verstrekkingen attesteren, zijn vrijgesteld van deze controles.

(*) wijziging van het KB van 10 oktober 1986 tot uitvoering van art 53, 9de lid, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen.

Op basis van deze parodie op de rechtsgang werden alle tandartsen veroordeeld tot een intrekking van zes maand van RBD, te rekenen vanaf 1 september 2010 : het gaat hier om een huichelarij zonder precedent in de annalen van het RIZIV.

Deze collega’s zullen binnenkort een schrijven ontvangen van het NIC en zullen enkel nog kinderen jonger dan 18 jaar, de RVV-OMNIO, en de dragers van een uitzonderingsmaatregel mogen verzorgen, met uitzondering van de OIFNS.

Diegenen die zich ingelaten hebben met deze operatie van ordinaire wraak tegen de sociale tandheelkunde – en dus tegen alle minderbedeelde patiënten van het land – zijn zich er niet van bewust dat ze een uitzonderlijk hoge financiële schade toebrengen aan tientallen tandheelkundige praktijken die benadeeld worden door dit machtsmisbruik.

Kortelings zal deze zaak overhandigd worden aan advocaten om per gerechtelijke weg de geleden schade te recupereren : het gaat om niet minder dan meerdere tientallen miljoenen euro’s op zes maand, zonder te spreken over het definitieve verlies van patiënten.

Vermits de NCTZ niet beschikt over een rechtspersoonlijkheid, handelen zijn verantwoordelijken in eigen naam en zullen ze dus vervolgd worden als fysieke personen.

Tenslotte, de auteurs van deze beslissingen zijn zich er niet van bewust dat ze erin geslaagd zijn om alle krachten van de sociale tandheelkunde te bundelen alsmede van meerdere honderden duizenden minderbedeelde patiënten die ze vertegenwoordigen.

En ze zullen op hun beurt verantwoording mogen afleggen !

SECURIMED heeft altijd eerbied gehad voor de technische geneeskundige Raad (TGR) van het RIZIV: het gaat om een quasi uniek voorbeeld van een officiële instantie wiens advies men kan inwinnen aangaande moeilijke kwesties – zoals in dit klaarblijkelijk geval van ongerijmdheden – in de Nomenclatuur van de gezondheidsverstrekkingen (NGV).

Vraag gesteld door SECURIMED op 4 mei 2010 :

Ik heb een artikel geschreven over de nieuwe code 469291-469302 Echografie van het kleine bekken, ongeacht de toegangsweg, ongeacht de sonde, met of zonder kleurenduplexonderzoek van de pelvische bloedvaten, voorbehouden voor de gynaecologen N 50, maar er is iets wat mijn aandacht wekt : het handelt zich om een radiografie buiten de opvolging van de zwangerschap, nochtans telt hij mee in de berekening van de periodiciteit van de zwangerschapsechografieën.

Betekent dit dat als een geneesheer gespecialiseerd in de gynaecologie de verstrekking 469291 attesteert op 1 januari bij een niet zwangere patiënte, hij tot 1 april moet wachten om een zwangerschapsechografie te mogen attesteren (terwijl de zwangerschap op 10 januari heeft kunnen aanvangen) ?

Wat is de medische reden tot bestaan van deze gelijkschakeling met een zwangerschapsechografie vanuit het oogpunt van periodiciteit ?

Antwoord van de TGR gedateerd van 8 juli 2010 – zitting van 1 juli 2010 (de relevante passages zijn blauw gemarkeerd) :

Artikel 17 quater van de nomenclatuur van de gezondheidsverstrekkingen bepaalt op duidelijke wijze, onder rubriek « 3. Echografie van het abdomen en/of van het kleine bekken in het kader van het toezicht op een zelfde zwangerschap« , welke echografieën geattesteerd mogen worden voor het toezicht op een zwangerschap.

Artikel 17 quater, § 8 van de nomenclatuur voorziet bepaalde afwijkingen betreffende de keuze van het codenummer (aanvulling van codenummers). Inderdaad, artikel 17 quater, § 8 preciseert dat :

« In het kader van een zelfde zwangerschap zonder ongewoon risico, maximum drie verstrekkingen voorzien onder de nummers 460515 – 460515, 460250 – 460261, 460493 – 460504, 469895 – 469906, 469490 – 469501, 469291 – 469302 of 469571 – 46958, in rekening gebracht mogen worden.« .

De aanwezigheid van een nieuw nummer in de regel van § 8, de code (469291-469302) opgenomen onder de rubriek « 1. Echografieën buiten het toezicht op de zwangerschap » is niet nieuw vermits de codes 460250-460261, 460493-460504, 469490-469501 en 469571-469582 reeds voorhanden waren.

De finaliteit van de regel van § 8 is niet de « gelijkschakeling » van de verstrekkingen 469291-469302, 460250-460261, 460493-460504, 469490-469501 en 469571-469582 met zwangerschapsechografieën, maar wel het beperken van het aantal radiografieën die geattesteerd mogen worden in het kader van een zelfde zwangerschap zonder ongewoon risico tot maximum 3 en te voorkomen dat deze grens overschreden wordt.

Inderdaad, na te hebben moeten vaststellen dat de regel van de beperking tot 3 zwangerschapsechografieën vaak omzeild werd, heeft men eens te meer de onmiskenbaarheid moeten hernemen, met name dat de « echografieën buiten de zwangerschap » niet geattesteerd mogen worden voor de opvolging van de zwangerschap, eens dat het aantal van 3 toegestane echografieën bereikt is door de attestering van 3 maal de specifieke verstrekking (469895-469906) die de enige conforme toegelaten verstrekking is.

In het voorbeeld dat u citeert, met name de verstrekking 469291-469302 Echografie van het kleine bekken… N 40, uitgevoerd bij een niet zwangere patiënte, is de regel van § 8 niet van toepassing. Dit voorbeeld kan enkel op een uitzonderlijke situatie doelen en de eerste zwangerschapsechografie zonder [on]gewoon risico* mag enkel geattesteerd worden met het codenummer 469895-469906 Bidimensionele echografische zwangerschapsevaluatie met protocol en documenten, maximum één keer per kwartaal N 35.

Commentaar van de redactie :

Men wist al dat de reglementering inzake gezondheidszorgen ingewikkeld was, maar wat buitengewoon interessant is in het hierboven weergegeven advies van de TGR, is de erkenning dat deze reglementering thans beschikkingen behelst die niet bestemd zijn om de frequentie van bepaalde verstrekkingen te beperken, maar wel om het aantal gevallen te beperken waar deze eerste beperking omzeild of overtreden wordt.

Met andere woorden, de NGV omvat regels die uitdrukkelijk rekening houden met de overtreding van andere regels !

De VI kennen niet de begindatum van een zwangerschap : dat is de reden waarom de TGR zozeer de nadruk legt op de attestering van de verstrekking 469895-469906 Bidimensionele echografische zwangerschapsevaluatie met protocol en documenten, maximum één keer per kwartaal N 35, die de zwangerschap ondertekent en die ze, bij de zelfde gelegenheid, « aangeeft » bij de VI.

Gezien dat de VI de begindatum van de zwangerschap niet kennen, is de toepassingsregel van de verstrekking 469895-469906 per kalenderkwartaal en niet per zwangerschapskwartaal te verstaan : aldus, indien deze verstrekking geattesteerd werd op 15 januari zal men moeten wachten tot 1 april vooraleer ze opnieuw geattesteerd mag worden ; anderzijds, indien de verstrekking geattesteerd werd op 28 december, dan zal zij in principe gereattesteerd mogen worden op de daaropvolgende 2 januari !

Om terug te komen op de verstrekking, de volgende sequenties zullen het onderwerp uitmaken van een weigering van terugbetaling uit hoofde van de VI :

Eerste voorbeeld :

469895 op 2 januari

469291 op 6 januari : reeds aangevangen zwangerschap, maar hoe weet de VI of er geen abortus heeft plaatsgevonden ?

Tweede voorbeeld :

469895 op 2 januari

469291 op 6 januari

469895 op 2 april

469291 op 14 april : lopende zwangerschap en overschrijding van het maximaal aantal toegelaten codes voor echografie tijdens de « normale » zwangerschap, met name drie…

Natuurlijk zullen zich nieuwe gevallen voordoen waarbij een nieuwe zwangerschap werkelijk zal hebben aangevat en waar de VI de « tellers op nul » zouden moeten zetten. Maar zullen ze het doen ? Er mag gevreesd worden dat weigeringen zullen geschieden als gevolg van overdadige reglementering, zoals in het voorbeeld hier onder :

Derde voorbeeld :

469895 op 2 januari

Abortus op 6 januari

469291 op 2 april (patiënte niet in verwachting)

469291 op 4 april (patiënte niet in verwachting)

469291 op 28 april : eerste echografie van de tweede zwangerschap, geweigerd omwille van overschrijding van het aantal van drie geattesteerde echtografieën sinds 2 januari !
___________
* deze fout in de tekst van de GTR illustreert goed de complexiteit van de reglementering…

Download : Advies GTR.pdf

Het huidig systeem vertoont tekortkomingen : in het RDB stelsel kan een tandarts, zonder enige vorm van controle of advies extreem hoge bedragen factureren.

En de ziekenfondsen betalen zonder discussie, want ze zijn er wettelijk toe verplicht.

Tot op de dag dat, in het ergste geval, de politie voor de deur staat tijdens de vroege ochtenduren, voorzien van een huiszoekingsbevel afgeleverd door een onderzoeksrechter : het vervolg kent men, het volstaat om de pers te lezen.

Deze dramatische gevallen zetten natuurlijk alle sociale tandartsen en zelfs heel het beroep in een kwaad daglicht : dat is zeer betreurenswaardig en op het einde van de rit zijn de achtergestelde patiënten degenen die werkelijk gedupeerd zijn.

Anderzijds, de buitengewone complexiteit van de GVU wet gecoördineerd op 14 juli 1994 laat de Dienst voor geneeskundige controle van het RIZIV toe om alles te platwalsen tijdens zijn trektocht: het is dus dringend nodig om het machtsevenwicht te herstellen.

Hetgeen de sociale tandarts thans eerst en vooral verwacht, is de respectabiliteit en de zekerheid in zijn werk ten bate van zijn patiënten met bescheiden inkomens.

De economische crisis is ervoor verantwoordelijk dat deze laatsten trouwens steeds talrijker worden, en sommigen voorspellen zelfs een sociale catastrofe…

In 2009 heeft tandarts HATZKEVICH de BVST (Belgische Vereniging van Sociale Tandartsen) opgericht in samenwerking met Dr BOURGUIGNON (SECURIMED), om aldus een concrete oplossing aan te reiken voor tientallen tandheelkundige praktijken die leiden onder het gebrek aan een verdedigingssysteem en aan omkadering van de sociale tandheelkunde.

De toegang tot deze organisatie van professionele verdediging actief op nationaal vlak is natuurlijk voorbehouden aan tandheelkundigen, of ze nu tandarts, geneesheer-tandarts, of stomatoloog zijn.

In deze context kan u tandarts David HATZKEVICH contacteren via het Email adres : david@dentalclinics.be

Fotografie : tandarts David HATZKEVICH in augustus 2008 © Securimed – alle rechten voorbehouden