In ons News van 13 mei 2011 met de titel Facebook : « Een verschrikkelijke bespioneringsmachine » maakten we melding – los van Facebook en Google als dusdanig – van heel het spectrum aan hulpmiddelen bestemd om u te lokaliseren, te volgen en te bespioneren op het web.

Tot voor kort bestond er geen enkel programma in staat om hen allen te verwijderen, maar deze leemte werd zopas ingevuld door Russell GRAY en zijn firma SweetP Productions (USA).

Op Mac bestrijdt het programma van Russell dat gedoopt werd onder de naam Cookie (sic) : de « browser cookies » (HTTP cookies geplaatst op de navigator), de « Local Storage Objects », de « HTML5 Databases », de « Flash cookies » (of LSO*, dwz die beruchte « zombie cookies » met het vermogen om te regenereren tot in het oneindige…) en kuist het anderzijds de « browser cache » (de cache van de navigator).

Dit programma is zo doeltreffend dat het verdeeld wordt in de Apple App Store, al leidt het nog – hier en daar – aan kinderziektes ; het kan tevens gedownload worden op de site van SweetP Productions of op MacUpdate.

Het handelt zich dus niet om een bijkomende module (« add-on ») voor Firefox of Safari, maar om een autonoom multi-navigator programma dat bovendien toelaat om vlotter de verschillende « normale » cookies te beheren.

Een « demo » (demonstratie) versie van 14 dagen wordt aangeboden en laat toe om de mate van affiniteit te meten : u zal verwonderd – zelfs verbijsterd – zijn bij het ontdekken van de verschillende bespioneringsmiddelen** die uw computer ten prooi valt (en niet enkel uw navigator): sommige van deze ongenodigden zijn trouwens bij het publiek nog eens geen jaar gekend !

Tijdens het schrijven van dit artikel was de laatst beschikbare versie van het programma  Cookie de versie 2.1.2 en draaide hij op Mac OS X 10.6.6 (Snow Leopard) of hoger.
_________________
* LSO voor « local shared objects » :  gedeelde locale objecten, meer bepaald informatie geplaatst middels een plug-in Adobe Flash Player in het hart van uw computer, waar ze permanent zullen blijven… er bestaat ook een specifieke add-on voor Firefox en Safari – BetterPrivacy – die ze verwijderd.
** We spreken hier niet eens over echte bespioneringssoftware (« spyware ») en andere Trojaanse paarden, maar over « witteboord » spionage met min  of meer eerbare, commerciële bedoelingen…. op het eerste zicht.

In ons News van 30 april 2009 met de titel : « Wees op uw hoede voor CENEC IP 5 ! » schreven we, dat de DGEC gebruik maakt van gespecialiseerde Politiesoftware bij het opsporen van inbreuken op de Nomenclatuur.

De computers uitgerust met deze software zijn geprogrammeerd om kunstmatige splitsings op te sporen, of verboden cumuls en allerhande andere inbreuken op de Nomenclatuur die door de ziekenfondsen niet werden opgemerkt.

Maar de DGEC krijgt zijn informatie natuurlijk niet bij wijze van fysieke GVVH, die blijven in de archieven van de diverse VI. De informatie komt hem toe via gewaarmerkte digitale informatiedragers. Deze worden op hun beurt ingelezen door de computers van de DGEC en de rest is een kwestie van afstelling van de parameters.

En vermits het gaat om gewaarmerkte gegevens zijn ze bewijskrachtbig ! De DGEC zal dus bij het ontdekken van inbreuken overgaan tot het opmaken van een PV van Vaststelling.

Echter, niettegenstaande het feit dat het gaat om gewaarmerkte gegevens bevat de datainput van de ziekenfondsen vaak fouten ; verkeerde verstrekker, foute vertrekkings- of opstellingsdatum,, verkeerde tand, enz.

Deze informatie is onlangs opnieuw aan het licht gekomen toen de interne inspectiedienst van het Nationaal verbond van socialistische mutualiteiten – zich baserend op artikel 164 van de gecoôrdineerde wet van 14 juli 1994 – een aangetekend schrijven van vier bladzijden met daarin 44 gerepertorieerde vermeende inbreuken naar een tandarts stuurde, en waarbij deze laatste werd opgeroepen zijn fouten te erkennen en zich akkoord te verklaren om binnen de termijn van een maand het bedrag van 727,24 euro terug te betalen.

Toen de tandarts de betrekkelijke GVVH fysiek liet onderzoeken bleek dat in alle 44 gevallen het om een vergissing handelde !

Men kan zich terecht de vraag stellen wat de bewijswaarde is van gewaarmerkte gegevens die op juridisch vlak van volle bewijskracht genieten.

Wij raden eens te meer aan om nooit blindelings in te gaan op voorstellen van terugbetaling zonder de betwiste GVVH fysiek op te vragen en met eigen ogen te onderzoeken of ze daadwerkelijk inbreuken bevatten op de Nomenclatuur.

Artikel 1, §8 van de NGV bepaalt :

§ 8.Onverminderd de bewaringstermijnen die door andere wetgevingen of door de regelen van de medische plichtenleer zijn opgelegd, moeten de verslagen, documenten, tracés en grafieken waarvan sprake is in de omschrijvingen in deze nomenclatuur, alsmede de protocollen van radiografieën en van laboratoriumonderzoeken, gedurende ten minste twee jaar worden bewaard.
« K.B. 31.8.1998 » (in werking 1.11.1998)
« Voor de diagnostische verstrekkingen waarvoor in de omschrijving niet duidelijk een verslag, een document, een tracé, een grafiek wordt gevraagd, moet in het dossier worden aangetoond dat het onderzoek is uitgevoerd. »

De kleine zin in fine is niet onschuldig en elke letter telt : « Voor de diagnostische verstrekkingen waarvoor in de omschrijving niet duidelijk een verslag, een document, een tracé, een grafiek wordt gevraagd, moet in het dossier worden aangetoond dat het onderzoek is uitgevoerd. »

De uitvoering van de verstrekking dient dus ondersteund te worden door een verslag in het dossier van de aanwezige onderzoeken (en niet door een eenvoudige vermelding).

(Belga) De economische crisis heeft nog altijd een duidelijk impact op de Belgische bevolking. Volgens een studie van het Onderzoeks- en Informatiecentrum van de Verbruikersorganisaties (OIVO) verminderen de consumenten sinds 2008 hun uitgaven op zowat alle posten van het gezinsbudget.

Volgens het OIVO heeft 39 procent van de 700 mensen die in juli ondervraagd werden, aangegeven dat ze de afgelopen zes maanden minder geld hebben besteed aan reizen. Dat is meteen het hoogste percentage sinds de consumentenorganisatie in 2008 met het onderzoek begon. Ook de uitgaven voor kleding (38 procent), elektrische huishoudtoestellen (43 procent) en telecommunicatie (37 procent) kenden volgens het onderzoek het voorbije half jaar een forse terugval. Een op de drie consumenten heeft in die periode ook de buikriem aangehaald voor de voedingsuitgaven of voor gezondheidszorg. Wanneer een vergelijking gemaakt wordt met het begin van de crisis, werd vooral bespaard op energie-uitgaven, uitgaan en het autogebruik. Andere uitgavenposten waarin door de gezinnen fors werd gesnoeid, zijn « reizen », « kleding » en « vrijetijdsactiviteiten ». Het OIVO benadrukt voorts dat niet alle consumenten even hard zijn getroffen. De bescheiden sociale groepen, die al sinds het begin in 2008 het sterkst de gevolgen van de crisis voelen, blijven ook de voorbije maanden de zwaarst getroffen groep. Bij hen moeten zo goed als alle posten van hun gezinsbudget eraan geloven. Enkel de sociale groepen met hogere inkomens zeggen dat ze hun consumptie- of spaargewoonten niet veranderd hebben.

VRAAG VAN EEN TANDARTS :

Goeiendag Dr Bourguignon, ik heb een probleem met een ziekenfonds. Laat me uitleggen : ik heb een gebitsprothese vervaardigd bij een patiënt in 2008. Het ziekenfonds heeft terugbetaald. Ik heb een rebasing uitgevoerd in 2010 die tevens door het ziekenfonds werd terugbetaald ; dan heb ik een nieuwe rebasing uitgevoerd in 2011, maar nu weigert het ziekenfonds terug te betalen, omdat ze reeds in 2005 een rebasing terugbetaald zou hebben voor een prothese die ik niet ken. Dat maakt dus 2 rebasings op minder dan 7 jaar tijd.

Hebben ze gelijk ? En indien ja, dan betekent dit dat men heel de historiek van een patiënt dient te kennen alvorens een nieuwe prothese te maken ! Tot op vandaag vroeg ik bij het ziekenfonds enkel na of een patiënt eerder reeds een prothese heeft laten maken, en wanneer ; maar niet of hij rebasings heeft gehad en wanneer. Gelieve mij te willen inlichten.

ANTWOORD VAN SECURIMED :

RIZIV betaalt wel degelijk twee* vervangingen van de basis (« rebasings ») terug per tijdspanne van 7 jaar**, maar deze periodiciteit is losgekoppeld van de vervaardiging van de prothese;

Sommige tandartsen attesteerden namelijk een « rebasing » daags voor de vervaardiging van een prothese, en bij het plaatsen ervan had de patiënt automatisch weer recht op twee « rebasings » van deze laatste…

Artikel 6 van de Nomenclatuur bepaalt thans (de pertinente passages staan cursief) :

3. Termijnen

3.A. Uitneembare partiële en volledige prothesen

3.A.1. Eén enkele prothese wordt toegestaan per kaak en per tijdvak van zeven kalenderjaren. Het kalenderjaar van de plaatsing van de prothese telt als eerste van de zeven kalenderjaren.

3.A.2. De maximale tegemoetkoming voor de plaatsing van een prothese en de eventuele toevoeging van tanden wordt beperkt tot L 600 per kaak en per prothese.

3.A.3. De vernieuwingstermijn van zeven kalenderjaren vervalt in geval van groei van het kind, ingrijpende anatomische wijziging ten gevolge van een trauma, een maxillofaciale tumor en in ernst vergelijkbare gevallen op niveau van de dragende weefsels.

Deze vernieuwingstermijn vervalt eveneens voor de gevallen vermeld in 2.2.3) en 4), en 2.3.1) tot 3), voor zover de pathologie die leidde tot het verlies van de tanden pas optrad na de plaatsing van een vorige prothese.

De aanvraag dient de elementen te bevatten die de pathologie aantonen.

Voor deze uitzonderlijke gevallen wordt de verzekeringstegemoetkoming toegekend door de Technische tandheelkundige raad wiens akkoord wordt aangevraagd met het formulier 58 via de adviserend geneesheer die oordeelt over de volledigheid van het dossier.

3.A.4. Het kalenderjaar van plaatsing van een prothese voorzien onder verstrekking 378335 – 378346 en 308335 – 308346 telt als eerste van een nieuw tijdvak van zeven kalenderjaren.

3.B. Herstellingen

De maximale verzekeringstegemoetkoming voor de herstelling van een uitneembare prothese wordt beperkt tot L 61,5 per prothese en per kalenderjaar.

3.C. Vervanging van de basis

3.C.1. Per lopende periode van zeven kalenderjaren kan per kaak slechts twee maal een verzekeringstegemoetkoming voor de vervanging van de basis worden toegekend.

Het kalenderjaar waarin een vervanging van de basis plaatsvindt wordt als zevende kalenderjaar beschouwd, en de verzekeringstegemoetkoming is verschuldigd wanneer er gedurende de zes vorige kalenderjaren en het lopende kalenderjaar maximaal voor één vervanging van de basis een verzekeringstegemoetkoming verleend werd.

3.C.2. De vervanging van de basis voorzien onder de verstrekking 378350 – 378361 en 308350 – 308361 wordt toegekend in geval van groei van het kind, ingrijpende anatomische wijziging ten gevolge van een trauma, een maxillofaciale tumor en in ernst vergelijkbare gevallen op niveau van de dragende weefsels.

De vervanging van de basis voorzien onder de verstrekking 378350 – 378361 en 308350 – 308361 wordt eveneens toegekend voor de gevallen vermeld in 2.2.3) en 4), en 2.3.1) tot 3), voor zover de pathologie die leidde tot het verlies van de tanden pas optrad na de plaatsing van een vorige prothese.

De aanvraag dient de elementen te bevatten die de pathologie aantonen.

Voor deze uitzonderlijke gevallen wordt de verzekeringstegemoetkoming toegekend door de Technische tandheelkundige raad wiens akkoord wordt aangevraagd met het formulier 58 via de adviserend geneesheer die oordeelt over de volledigheid van het dossier.

3.C.3. De vervanging van de basis voorzien onder de verstrekking 378350 – 378361 en 308350 – 308361 komt niet in aanmerking bij de bepaling van het maximale aantal verzekeringstegemoetkomingen zoals voorzien in 3.C.1. »
__________________
* in geval van ingrijpende anatomische wijzigingen kan een derde vervanging van de basis terugbetaald worden, doch enkel mits voorafgaande goedkeuring door de TTR (via bijlage 58).
** er dient echter opgemerkt te worden, dat geen enkele « rebasing » geattesteerd mag worden tijdens de « garantieperiode » van 30 dagen die volgt op de plaatsing van de prothese :

« K.B. 12.11.2008 » (in werking 1.1.2009)
« 1.5. De verzekeringstegemoetkoming voor een nieuwe prothese omvat de controlezitting(en) en de nazorg gedurende 30 dagen na het plaatsen van de prothese. Gedurende deze periode van 30 dagen kan geen enkele verstrekking uit de rubriek «Uitneembare tandprothesen, inclusief raadplegingen» geattesteerd worden, met uitzondering van de verstrekkingen 379013-379024, 379035-379046, 309013-309024 en 309035-309046. »

Het zeflde geldt voor de periode die loopt tussen het plaatsen van osteo-geïntegreerde implantaten en het plaatsen van verankeringen, en vervolgens voor de duur van 30 dagen die volgen op deze laatste verstrekking.

(Belga) De voorbije twee jaar slokte de Belgische inflatie 3,1 miljard euro spaargeld op. De gemiddelde Belg speelde sinds juni 2009 bijna 280 euro koopkracht kwijt op zijn spaarboekje. Per gezin is dat 650 euro, berekende De Tijd op basis van cijfers van de Nationale Bank en het Planbureau.

Eind juni 2009 stond er 172,5 miljard euro op de Belgische spaarboekjes. Vanaf dat moment begonnen de Belgen, zonder het zelf te weten, steeds meer geld toe te steken aan hun spaarboekjes. Het inflatiecijfer van juni 2010, dat de prijsstijgingen over de twaalf voorgaande maanden weerspiegelt, lag voor het eerst sinds de kredietcrisis hoger dan de gemiddelde vergoeding die de spaarders over die periode opstreken. De daaropvolgende twee jaar zetten de Belgen nog eens 45,9 miljard euro extra op hun spaarrekeningen. Het verschil tussen de intresten op het spaarboekje en de prijsstijgingen werd maand na maand groter. « De Belgische banken beloonden hun klanten door circa 8,9 miljard euro intresten op de ‘wachtrekeningen’ bij te storten. We gaan er gemakshalve van uit dat de banken de verschuldigde basisrente en getrouwheidspremie voor dit jaar al pro rata toekenden. De Belgen komen 3,1 miljard euro tekort om met hun spaargeld hetzelfde te kunnen kopen als in juni 2009, of op een ander tijdstip, wanneer ze het geld later aan de banken toevertrouwden », aldus De Tijd.

Veel geneesheren en tandartsen hebben simpelweg geen tijd meer om hun GVVH uit te schrijven..

Vaak sluipen er fouten in de GVVH (hospitalisatie- ipv ambulante codes, missingen, schrappingen, niet gerespecteerde leeftijdsbeperkingen, enz) ; bovendien is er de fameuze regel van twee maanden om een GVVH in te dienen.

Securimed bevrijdt u van deze karwei : het volstaat om ons een voorgetekende stapel boekjes GVVH te bezorgen. Nadien hoeft u ons enkel nog op geregelde tijd de kleefbriefjes van uw patiënten te bezorgen, met aan de achterkant opgetekend de NGV prestatiecodes alsmede de datum van verstrekking…

Onze Dienst neem de last van de redactie op zich en vult uw GVVH in !

Van zodra de GVVH door ons opgemaakt zijn, zullen ze getarifeerd en gefactureerd worden aan de VI, zonder het minste tijdverlies !

En tenslotte krijgt u uw getuigschriften terug.

Voordelen :

– tijdswinst, besparing secretariaatskosten

– GVVH zonder missers (Securimed kent goed de RIZIV reglementering…)

– onmiddellijke facturatie aan de diverse VI en zeer snelle betaling

Deze dienst behelst natuurlijk enkel de derdebetalers en impliceert dat u ons de nodige instructies geeft aangaande het remgeld (ontvangen of laten vallen) : indien het remgeld ontvangen is, krijgt u een lijst met de sub-totalen per datum en het totaal per periode ; zie dienaangaande Op vraag kan SECURIMED het totaal van de remgelden vermeld op uw getuigschriften berekenen

In tegenstelling tot tandartsen mogen geneesheren nog steeds gebruik maken van de verklaring « occasionele individuele financiële noodsituatie » (sic) afgekort OIFNS in zijn globale vorm, zoals gepreciseerd in punt 5 van de omzendbrief O.A. 2003/236 van 25 juni 2003 :

Als een zending getuigschriften voor verstrekte hulp meerder patiënten behelst die zich in deze situatie bevinden [de OIFNS] mag een globaal getuigschrift opgemaakt worden dat deze situatie certificeert voor alle betroffen patiënten.

Hieronder is een tekst die als voorbeeld kan dienen en die op meerdere patiënten betrekking kan hebben (en zelfs op verschillende gevallen, vermits hij evengoed van toepassing is voor RVV OMNIO. werklozen, enz) :

————————————— VERKLARING OP BASIS VAN KB VAN 10.10.1986

——————————-___Occasionele individuele financiële noodsituatie

Ik ondergetekende/ Dokter………………………, met praktijk te ………………………., certificeer hierbij dat alle patiënten opgenomen op het facturatieborderel in bijlage zich in een van de situaties bevinden geviseerd in artikel 6, alinea 2, 6° van het koninklijk besluit van 10 oktober 1986.

Ik certificeer in het bijzonder dat alle patiënten die niet reeds genieten van een uitzonderingsmaatregel op de toepassing van het derdebetalersstelsel voor de intellectuele handelingen mij persoonlijk op erewoord verklaard hebben zich te bevinden in een occasionele individuele financiële noodsituatie.

Opgemaakt te………………., op ……………….

In concreto dient dit document – getekend door de AG – gevoegd te worden aan elke papieren factuur bestemd voor een federatie of een regionaal kantoor.

Niet nagekomen afspraken – dwz gemaakte afspraken die niet gerespecteerd noch tijdig afgezegd worden – horen bij de ergste plagen die een medisch of tandheelkundig kabinet belagen ; a fortiori, als de practicus zelfstandig werkt in het centrum, omdat in dat laatste geval de proliferatie van het aantal gemiste afspraken kan leiden tot conflicten en zelfs tot het vertrek van een bekwaam medewerker.

Het financieel verlies dat voortvloeit uit de onmogelijkheid om een andere patiënt te verzorgen tijdens de uren gereserveerd aan de tekortschietende patiënt vertegenwoordigt inderdaad enkel de tip van de ijsberg van de schade veroorzaakt door de gemiste afspraken : hun impact op het moreel van de groep kan rampzalig zijn en leiden tot de volledige desorganisatie van het centrum.

De economische crisis, de toxicomanieën, en de – negatieve – evolutie van de mentaliteiten lijken dit fenomeen te versterken, zo goed dat bepaalde centra zwarte dagen kennen tijdens welke 60% van de patiënten niet op hun gemaakte afspraken verschijnen. En het zijn vanzelfsprekend de sociale tandheelkundige centra die het meest onder dit fenomeen leiden, gezien het specifieke profiel van hun patiënteel…

In zijn doctoraatsthesis die hij in 2004 aan de Universiteit van Genève verdedigde schreef Alexandre AEBI alzo :

De niet nagekomen afspraken komen vaak voor in ambulante geneeskunde en hebben zowel een epidemiologische als ook een economische impact. We hebben op retrospectieve wijze de karakteristieken van patiënten bestudeerd die zich niet aangeboden hebben op een afspraak in de Polikliniek voor geneeskunde tijdens de maand maart 2002 en hebben ze vergeleken met een controlegroep. Op een totaal van 1296 patiënten zijn er 206 (16%) niet verschenen op hun afspraak. Onder de diverse bestudeerde variabelen hebben we vier zeer verschillende kunnen aantonen van de controlegroep op significante wijze. De leeftijd van de patiënt, zijn nationaliteit, het type raadpleging (nazicht of niet) en het probleem van drugsverslaving. De resultaten werden vergeleken met deze uit de literatuur en verschillende strategieën werden besproken die het toelaten om de adherentie van de patiënten aan de vastgelegde afspraken bij hun geneesheer te verbeteren.

Op 17 september 1994 gaf de NCOG het volgende advies :

Niet-nagekomen afspraak

Een beroepsvereniging van ziekenhuisartsen vraagt aan de Nationale Raad of het advies dat de Nationale Raad uitgebracht heeft in 1978 (Tijdschrift nr. 26) betreffende de honoraria van psychiaters en psychotherapeuten bij niet nagekomen afspraak de gegrondheid van artikel 77 van de Code van geneeskundige Plichtenleer niet in vraag stelt. In dit artikel wordt bepaald dat de geneesheer een schadeloosstelling mag vragen voor een verzuimde afspraak indien zij niet tijdig werd afgezegd.

Advies van de Nationale Raad :

De Nationale Raad besprak in zijn vergadering van 17 september 1994 uw adviesaanvraag over de financiële bijdrage van de patiënt voor een door hem niet nagekomen afspraak met een arts.

De Nationale Raad is van oordeel dat zijn advies van 1978 in verband met de honoraria van psychiaters en psychotherapeuten bij niet nagekomen afspraken de toepassing van artikel 77 van de Code van geneeskundige Plichtenleer niet uitsluit.

Op basis van het advies van 1978 is het psychiaters en psychotherapeuten niet toegelaten een financiële bijdrage, voorgesteld als hulpmiddel in de therapie, te vragen indien een patiënt een afspraak niet nakomt.
Dit belet echter niet dat, in toepassing van het voor alle artsen geldende artikel 77 van de Code, een schadeloosstelling kan gevraagd worden voor een verzuimde afspraak indien zij niet tijdig werd afgezegd. Immers, wanneer een patiënt een afspraak met een arts niet nakomt waardoor deze arts schade lijdt, dan kan de patiënt tot vergoeding van de schade worden aangesproken. In dat geval zal de arts wel moeten aantonen dat hij schade geleden heeft en dat de patiënt foutief handelde door de afspraak niet na te komen of niet tijdig af te zeggen.

In verband hiermee kan nog opgemerkt worden dat het bedrag dat door de patiënt zou betaald worden bij niet nakoming van een afspraak een schadevergoeding is en geen honorarium. De arts heeft immers voor die patiënt geen medische prestatie verricht en het is alleen voor geleverde prestaties dat een arts recht heeft op honoraria. (art. 15 al. 1 K.B. nr. 78 van 10 november 1967 betreffende de uitoefening van de geneeskunst, de verpleegkunde, de paramedische beroepen en de geneeskundige commissies.)
Dit impliceert dat in de problematiek van het vragen van een financiële bijdrage voor een niet nagekomen afspraak art. 71 van de Code niet ter zake kan zijn aangezien dit artikel betrekking heeft op de vaststelling en het bedrag van het ereloon betreffende de prestaties van een arts.

Artikel 71 en 77 van de Code van geneeskundige Plichtenleer :

Artikel 71:
De geneesheer moet gematigd en bescheiden zijn bij het vaststellen van het ereloon betreffende zijn prestaties. Binnen deze perken mag hij rekening houden met de belangrijkheid van de geleverde prestaties, de economische toestand van de patiënt, zijn eigen faam en de eventuele bijzondere omstandigheden. Hij weigert niet aan de zieke of diens vertegenwoordigers uitleg te verstrekken omtrent het bedrag van het ereloon betreffende zijn prestaties.

Artikel 77:
Een schadeloosstelling mag gevraagd worden voor een nutteloos geworden huisbezoek of voor een verzuimde afspraak indien zij niet tijdig werden afgezegd.

In samenwerking met Dental Clinics – een van de grootste sociale tandheelkundige centra van België -, heeft Securimed een concept op punt gesteld dat toelaat om in het mate van het mogelijke een halt toe te roepen aan verzuimde afspraken.

Deze nieuwe dienst inspireert zich op het werkingsprincipe van kredietkaarten en het Frans « rijbewijs met punten » ; het zal sterk vergemakkelijkt worden door het internet.

In grote lijnen zal elke patiënt – middels het betalen van een symbolische som (een of vijf euro) – een « Pass » kopen met daaraan een virtueel krediet (bijv. 50 euro) gekoppeld en elke gemiste afspraak zal hem 25 euro « kosten » : eens het virtueel krediet opgesoupeerd is zal de patiënt moeten herladen…

Na een testperiode bij de keten van sociale praktijken Dental Clinics, zal de dienst uitgebreid worden naar alle andere centra die erom zullen vragen.

(Belga) De Duitse minister van Economie, Philipp Rösler, sluit een begeleid faillissement van Griekenland om de euro te redden niet langer uit. Dat zegt hij in een interview met Die Welt dat maandag verschijnt.

« Om de euro te stabiliseren, mogen we niet langer bepaalde opties uitsluiten. Zo kan men in geval van nood denken aan een begeleide insolvabiliteit van Griekenland, indien men over de nodige instrumenten beschikt », aldus Rösler, die als voorzitter van de liberalen ook vice-kanselier van Duitsland is. De sterkhouder binnen de regering-Merkel is evenwel minister van Financiën, Wolfgang Schäuble, partijgenoot van Angela Merkel. Philipp Rösler meent dat bepaalde landen zoals Griekenland onvoldoende besparingsmaatregelen treffen. « De Griekse regering moet beseffen dat de voorziene steun afhangt van het engagement van Griekenland om zich te hervormen », voegde hij eraan toe. Hij pleit voor een automatisch sanctiesysteem: « Indien een regel wordt overtreden, moeten er gevolgen zijn onder meer voor de stortingen van steun door de Europese structuurfondsen. Bij herhaaldelijke overtredingen zou een schorsing van het stemrecht binnen de Europese ministerraad overwogen kunnen worden. » Volgens de Duitse liberaal moet als ultieme sanctie een begeleid faillissement van de stad mogelijk zijn om « het land in staat te stellen opnieuw te functioneren, desnoods met een tijdelijke beperking van de souvereiniteitsrechten ».