Definitie

Derde betaler* is het rechtstreeks factureren van de honoraria aan de ziekenkassen…

De « ziekenkas » is de derde – ten aanzien van de relatie verzorger-verzorgde die de honoraria betaalt, vanwaar de naam : derde betaler stelsel.

Het « systeem » of « stelsel » van RDB staat ingeschreven in de wet sinds 1963 en is gewaarborgd door de federale Staat.

Het ontvangen van de erelonen in contanten verplicht enigerwijs de patiënt tot het voorfinancieren van de uitgaven van het RIZIV : voor de kleine bedragen is dit aanvaardbaar maar het merendeel van de patiënten hebben vanzelfsprekend niet de middelen om gespecialiseerde verzorging voor te financieren (en nog minder een verblijf in het ziekenhuis).

Ten tijde van een economische crisis kunnen de patiënten niet meer hun geneesheer of tandarts in contanten verlonen : ze rationeren of oriënteren zich naar verstrekkers of centra die RDB toepassen (al ware het niet ronduit naar de spoeddienst van een ziekenhuis !).

Nochtans, als men erover nadenkt is deze rationering van de gezondheidsuitgaven absurd in dien mate dat deze ten laste zijn van het RIZIV en niet van de patiënt.

Enkel het remgeld (of « persoonlijk aandeel van de rechthebbende ») is ten laste van de patiënt ; de vergelijking luidt dus :

RIZIV honorarium = Terugbetaling RIZIV + Remgeld

Het Remgeld is minder zwaar, of nihil, voor bepaalde categorieën van patiënten, maar het RIZIV honorarium is hetzelfde voor iedereen, het is dus de tussenkomst van het RIZIV die hoger uitvalt, vanwaar de term « rechthebbende met verhoogde verzekeringstegenmoetkoming » (RVV).

Door een eenvoudig psychologisch fenomeen legt de patiënt niet de link tussen de uitgave bij de zorgverstrekker en de terugbetaling door de ziekenkas : indien de geneesheer 40 euro vraagt waarvan 35 worden terugbetaald onthoudt de patiënt : « het heeft mij 40 euro gekost », terwijl in werkelijkheid het hem enkel 5 gekost heeft !

Sedert 1986 wordt RDB in drie grote categorieën onderverdeeld :

a) verplicht bij gehospitaliseerde patiënten ;

b) facultatief voor de technische prestaties bij ambulante patiënten ;

c) verboden voor de intellectuele prestaties (consultaties en bezoeken) bij ambulante patiënten ;

De logica achter deze onderverdeling is dat de intellectuele prestaties beantwoorden aan een initiatief van de patiënt terwijl de technische beantwoorden aan een initiatief van de practicus.

Niettemin zijn er veelvuldige uitzonderingen op het verbodsprincipe van RDB voor de intellectuele prestaties : de RVV-OMNIO patiënten, de financiële noodsituatie, werklozen, enz… de lijst is lang !
_________
* oftewel « derde betalende », « betalende derde », « derdebetaler », enz. en in het Frans « tiers-payant ».